نقد و بررسی مینی سریال داستان واقعی (True Story) + دانلود 

سریال داستان واقعی (True Story) روایتگر توقف یک تور گردشگری در زادگاه کید از فیلادلفیاست، که باعث ایجاد مسئله مرگ و زندگی برای یکی از سر شناس ترین کمدین های جهان می‌شود. در این مقاله به نقد و بررسی این سریال کوتاه خواهیم پرداخت و به شما امکان دانلود آن را با بهترین کیفیت فراهم خواهیم کرد. پس همراه بهترین سرگرمی باشید.

مقدمه

به سختی می‌توان احساس کرد که «داستان واقعی»، مینی سریال هفت قسمتی دراماتیک کوین هارت از نتفلیکس، به دلیل اتفاقاتی که برای این استندآپ کمدین در حوالی اسکار 2019 رخ داد، ساخته شده باشد. اگر به خاطر داشته باشید، او به عنوان مجری این رویداد سالیانه به مخاطبان معرفی شد. با این وجود پس از انتشار برخی توییت‌های ضد همجنس‌گرایی و مطالب استندآپ‌هایش، مجبور به کناره گیری شد. سه سال بعد، نتفلیکس مجموعه‌ای درباره نسخه تخیلی هارت را به روی پرده برد؛ نسخه‌ای که اشتباهات بسیار بزرگ‌تری را نسبت به نسخه واقعی مرتکب می‌شود.

این سریال به نحوی گنگ ما را در شرایطی در رابطه با مفهوم تبعید در دنیای مدرن قرار می‌دهد؛ این که ما هرگز واقعاً نمی‌دانیم در پشت صحنه زندگی یک سلبریتی چه اتفاقاتی در حال افتادن هستند. در واقع فیلم چیزی شبیه به این جمله به نظر می‌رسد: “اگر فکر می‌کردی توییت‌های من بد هستند …”. جدا از نمایشی احمقانه از واقعیت، این مساله که این درام مضمون کافی برای ارائه در هفت قسمت (چه بسا هشت، به علت دو برابر بودن زمان قسمت اول نسبت به حالت عادی) را در اختیار ندارد، امری آزار دهنده است. داستان واقعی داستانی را روایت می‌کند که حتی برای یک لحظه هم احساس نمی‌کنید واقعی باشد!

هارت همیشگی معمولا دوست‌داشتنی، در این جا با نام کید برای تغییر دست و پا می‌زند. این استندآپ کمدین برای اجرای یک نمایش به زادگاهش بازمی‌گردد. او با برادر مشکل‌سازش کارلتون (وسلی اسنایپس) رو به رو می‌شود. از این نباید غاقل شویم که تنها چیزی که تماشای این سریال را ارزشمند کرده است حضور اسنایپس است. کارلتون و کید در گذشته با هم درگیری داشته‌اند، درست مانند هارت و برادر واقعی‌اش. به نظر می‌رسد که در حال حاضر دیگر این دو برادر با هم کنار آمده‌ باشند.

شخصیت‌های آشفته

زمانی که برادر بزرگ‌تر برای داشتن یک اتاق «V.V.I.P» در پشت صحنه درخواست می‌دهد مشکلات آغاز می‌شوند. کارلتون با حضورش منجر به عدم هوشیاری در کید می‌شود. این سلبریتی بعد از گذراندن شبی در یک مهمانی، در کنار جسد یک زن مرده از خواب بیدار می‌شود. کارلتون می‌داند که باید چه کار کند. او با یک پاک کننده صحنه جرم به نام آری (با بازی بیلی زین بسیار بامزه) تماس می‌گیرد تا اوضاع را عادی جلوه دهد. البته که هیچ چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. آری چند برادر جامعه گریز با بازی جان آلس و کریس دیامونتوپولوس دارد. این دو در ماجرا بیش از چیزی که باید درگیر شده و در حین تلاش برای پاک کردن آشفتگی‌ها، مشکلات بزرگ‌تری را ایجاد می‌کنند.

در همین حین کید در حال دست و پنجه زدن با طلاق خبرساز خود نیز هست. او در چنین شرایطی نمی‌تواند به نزد افراد تیم خود، از جمله مدیر تاد (پل آدلشتاین)، محافظ هرشل (ویلیام کتلت) و نویسنده بیلی (تاونی نیوسوم) بازگردد. با حضور یکی از طرفدارانش (تئو روسی)، اوضاع از چیزی که هست نیز خراب‌تر و مبهم‌تر می‌شود. همه چیز از نظر هارت و خالق اثر، اریک نیومن، در مورد کنش‌ها و واکنش‌های بین افراد مشهور و طرفدارانشان است. هواداران در این سریال به عنوان افراد ابله یا جاه طلب به مخاطبان معرفی می‌شوند؛ مانند کسی که در هواپیما با هارت روبرو می‌شود و به این نتیجه می‌رسد که خوب است یک جمله نژادپرستانه را برای او تکرار کند.

مطالب مرتبط: نقد و بررسی فیلم سرگیجه (Vertigo) + دانلود

اجبار در باورپذیری

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات «داستان واقعی» این است که اغلب در تلاش است تا ما را وادار کند با کاراکتر کید همذات پنداری کنیم. من به شخصه تمایلی ندارم که سریال یک نقشه اخلاقی جلوی پای من بگذارد. در عین حال، زمانی که سازندگان درباره انگیزه‌های یک شخصیت برای تصمیم‌‌گیری‌هایش نیز چیزی را مشخص نمی‌کنند، برایم آزار دهنده است. آیا کید پسر خوبی است که در موقعیت بدی گرفتار شده است؟ با توجه به برخی از انتخاب‌هایی که او انجام می‌دهد، می‌توان گفت واقعاً نه. حتی می‌توان ادعا کرد که او به نوعی خودخواه است.

کید برای شغل و امنیت خود بیش از هر چیز دیگری ارزش قائل است. مواقعی وجود دارد که در آن‌ها سریال تا حدی تاریک و جالب‌تر می‌شود، اما سریعا از موضع خود عقب‌نشینی می‌کند. فیلم در تلاش است تا ما خودمان را در کید ببینیم؛ با این که تقریباً هیچ‌ فردی تصمیم‌های خشونت‌آمیز و خودخواهانه‌ای را که او در اینجا می‌گیرد، نمی‌گیرد.

سریال عادت دارد شخصیت‌های فرعی‌ متعددی را به مخاطب معرفی کند؛ شخصیت‌هایی که گویا یک تابلو با جمله «ما نمی‌دانیم با این شخص چه کنیم» را بالای سرشان در دست گرفته‌اند. شاخص‌ترین مثال، بیلی نیوزوم است. او که احساس می‌کند یک ستاره احتمالی در آینده است، فردی که ممکن است روزی جای کید را بگیرد، به زودی در پس زمینه ناپدید می‌شود. آدلشتاین، دیامونتوپولوس و آلس هم به همین ترتیب. تنها اسنایپز است که بی‌نظیر ظاهر شده است. ضرباهنگ‌های ظریف و شگفت‌انگیز او در اجرایش، به مثابه یک اتفاق حرفه‌ای در فیلمی سطحی رفتار می‌کنند. اسنایپز چنان بازیگر کاریزماتیک و جذابی است که حتی غیر قابل‌باورترین صحنه‌ها را هم منطقی جلوه می‌دهد.

تغییر کید به فردی نابه‌کار و خطاکار

جدا از همه این‌ها در روایتی که بر تصادف و تعلیق در عدم باور تکیه زده است، به قدر کافی رفتار واقعی انسانی وجود ندارد.  برای مثال می‌توان به تلفن‌هایی که هرگز قفل نمی‌شوند یا چیزی را در فضای عمومی بارگذاری نمی‌کنند اشاره کرد. این که ببینیم هارت نقشی غیرقابل دوست‌داشتن بازی می‌کند امری جالب است. نمایش زمانی تیره و تار می‌شود که به کید اجازه می‌دهد فردی نابه‌کار و خطاکار باشد. این باعث می‌شود آرزو کنید که کوین هارت بتواند در آینده در درامی از نتفلیکس در نقش یک ضدقهرمان واقعی یا یک شخصیت شرور ظاهر شود. شاید هم باید بازی در چنین نقشی را به وسلی اسنایپس واگذار کنیم!  

دانلود سریال داستان واقعی (True Story)

نکته جالب

• «داستان واقعی» یک داستان واقعی نیست!

مطالب مرتبط: نقد و بررسی فیلم سینمایی بدخیم (Malignant) + دانلود