نقد فیلم Top Gun: Maverick (تاپ گان: ماوریک) 

Top Gun: Maverick (تاپ گان: ماوریک) یک فیلم درام اکشن آمریکایی محصول سال ۲۰۲۲ به کارگردانی جوزف کوشینسکی و نویسندگی ایرن کروگر، اریک وارن سینگر و کریستوفر مک‌کوری است. که بر پایه داستانی از پیتر کریگ و جاستین مارکس ساخته شده‌است. این فیلم دنباله تاپ گان (۱۹۸۶) است و در آن تام کروز در نقش خلبان آزمایشی کاپیتان پیت «ماوریک» میچل، در کنار مایلز تلر، جنیفر کانلی، جان هم، گلن پاول، لوئیس پولمن، اد هریس، مونیکا باربارو و وال کیلمر ایفای نقش کرده‌است.

معرفی

شاید 36 سال طول کشیده باشد، اما حتی تاخیرها و محدودیت های همه گیری کرونا نیز نتوانست تام کروز را از منطقه خطر دور نگه دارد. هنگامی که بینندگان با کاپیتان پیت میچل در Top Gun: Maverick (تاپ گان: ماوریک) دوباره همراه می شوند، یکی از بهترین خلبانان جنگنده ارتش هنوز عضوی از نیروی دریایی است. پس از دهه ها اجتناب از ارتقای درجه که او را از کابین خلبان دور نگاه می دارد، روی هواپیمای آزمایشی کار می کند.

اما افسرِ ارشد، که در اینجا توسط جان هام بسیار بداخلاق ظاهر می‌شود، یک وظیفه جدید برای تک خالِ نیروی دریایی دارد. تیمی از جوانان با استعداد را برای یک مأموریت فوق‌العاده دشوار (به جرأت می‌گوییم… غیرممکن) در قلمرو دشمن آموزش دهد.

در حالی که دوازده افسر به عنوان کاندیدای این وظیفه انتخاب می شوند، برجسته ترین آنها یک خلبان بسیار شبیه به اخلاقیاتِ ماوریک معروف به جلاد (گلن پاول) و خروس (مایلز تلر)، پسر بزرگ شده غاز، دوست چندین ساله ماوریک هستند. بین ماموریت پرمخاطره و خشم خروس نسبت به ماوریک، همه چیز تنش زا است، و این حتی قبل از شروع ماموریت …

جنون سرعت

از بسیاری جهات، Top Gun: Maverick (تاپ گان: ماوریک) یک دنباله ایده ال است. چرا که دائماً با پروژه اصلی ارتباط برقرار می‌کند و متعهد به رشد و گسترش آن ایده اولیه است. از نظر ساختاری، این یک داستان تمیز و سرراست است، با یک پرده سوم به خصوص قوی که به خوبی تمام چیدمان‌های قبلی را ارائه می‌دهد… همه اینها در کنار چند مجموعه اکشن واقعاً هیجان‌انگیز محصول پر فروش و موفقی را ضمانت می کنند.

تلر اخیراً به ژورنال مردان گفت که همه این بدلکاری ها واقعی بودند: “در فیلم تاپ گان هیچ صفحه سبزی وجود ندارد… هر شات، هر بدلکاری، نتیجه کار بود، عرق واقعی، که همه ما در آن به کار بردیم.” با دیدن فیلم این گفته ها را باور می کنید. در حالی که از سال 1986 پیشرفت‌های بسیار شگرفی در جلوه‌های ویژه صورت گرفته است، اما هر بدلکاری در ماوریک در همان سطح فیلم اصلی واقعی به نظر می‌رسد. صادقانه بگوییم، این روزها یک رفتار نادر است که باعث می‌شود آکروباتیک هوایی جذاب تر و هیجان انگیز تر نمایش داده شود.

روابط عاطفی

در حالی که ماوریک از نظر روحی بسیار با فیلم اصلی مطابقت دارد، کمی تلاش می کند تا نشان دهد که اوضاع از دهه 1980 کمی تغییر کرده است. برای مثال، یک خلبان زن معتقد، با نام فینیکس (مونیکا باربارو)، هم در بازی های فوتبال ساحلی و هم در آسمان روابط عاطفی و حرفه ای خود را دارد. و عاشقانه های آرام ماوریک با صاحب بار محلی، پنی (جنیفر کانلی) که به طرز طراوت آوری مناسب سن و رفتار خوبی است و داستان عاقلانه ای دارد.

هم پاول و هم تلر از زمان خود که در کانون توجه هستند بهترین استفاده را می‌کنند. هرچند تلر هرگز واقعاً خروس را به شخصیتی فراتر از مسائل بسیار جدی پدرش تبدیل نمی‌کند. در همین حال، پاول موفقیت بیشتری در کپی برداری از تمام مانورهای کروز از فیلم اول پیدا می کند.

این ممکن است یک مشاهده سطحی باشد. اما هنگام تماشای مجدد تاپ گان اصلی، چیزی که واقعاً برجسته می‌شود این است که چگونه (برخلاف بسیاری از فیلم‌های دیگر در فیلم‌شناسی او) کروز را می‌توان در صحنه‌هایی با مردانی که به‌طور قابل‌توجهی بلندتر از او هستند، دید. یکی از خوشایندترین چیزهای ماوریک این است که این سنت ادامه دارد. فیلم‌های کروز اغلب حول و حوش نشان دادن قد او در رابطه با بازیگران دیگر جریان دارد. اما در اینجا نماهایی وجود دارد که هم پاول و هم تلر به معنای واقعی کلمه بر فراز ستاره فیلم قرار می‌گیرند. و صادقانه بگویم که این اتفاق جدیدی است.

دشمن کیست؟

مانند تاپ گان اصلی، ماوریک تمام تلاش خود را می کند تا مطمئن شود افراد بدی که نیروهای شجاع آمریکایی با آنها روبرو می شوند کاملاً فاقد انسانیت و – مهمتر از آن – ملیت هستند. به جای در خطر انداختن روابط دیپلماتیک و ایجاد سوتفاهم با هم پیمان های آمریکا در منطقه و نام بردن از کشور یا گروه های خاصی، نیروهایی که The American Way را تهدید می کنند، تنها به عنوان “دشمن” نامیده می شوند، و هر جنگجوی رقیب فقط با یک هلمتِ سیاه رنگ نمایش داده می شود. حتی آرم های روی جنگنده های دشمن عمدا مبهم یا تخیلی هستند.

شاید این مشکل ترین جنبه Top Gun به عنوان یک فرنچایز باشد. چگونه دنیایی را ایجاد می کند که در آن پیامدهای سیاسی درگیری های نظامی آن … به سادگی وجود ندارد. ماوریک می‌گوید توجیه مأموریت اصلی فیلم این است که یک قدرت جهانی ممکن است مواد هسته‌ای ایجاد کند که بقیه دنیا نمی‌خواهند داشته باشند، اما به جای آن که ما را به انتخاب‌های اخلاقی که منجر به نبرد مسلحانه علیه کشور دیگری می‌شود نگران کند، ماوریک در مورد چیزهای “سرگرم کننده” است.

این کاملاً در زمینه فیلم قابل درک است، اما این چیزی است که این فیلم ها را به ابزارهای استخدام نظامی مؤثر تبدیل می کند. تمام تمرکز بر دستاوردهای قهرمانانه این افراد شجاع است، در حالی که «دشمن» به تهدیدی بی نام، بی‌چهره و ماوراء بشری کاهش می‌یابد. هیچ خلبانی در فیلم تاپ گان سؤال نمی کند که چرا از آنها خواسته شده تا کاری را که انجام می دهند انجام دهند. در دنیای تاپ گان، هیچ دلیلی برای این کار وجود ندارد.

سخن پایانی

کارگردان جوزف کوسینسکی درست از ابتدای تیتراژ، کار بیش از حد توانایی انجام می دهد تا مطمئن شود که طرفداران سرسخت تاپ گان به شوخی ها می خندند، با شخصیت ها گریه می کنند و در هر مانور آسمانی نفس نفس می زنند. اما، مانند بسیاری از فیلم‌ها، این یک فیلم با محوریت تام کروز است و نباید فراموشش نکنید.

هنگامی که محققان آینده تکامل ستاره شدن کروز را تجزیه و تحلیل کنند، ماوریک قطعه جذابی از آن پازل خواهد بود. برخی از فرنچایزها از فیلمی مانند این برای ایجاد نسل جدیدی از ستاره ها برای جانشینی کروز استفاده می‌کنند، اما بسیاری از انتخاب‌های ماوریک به‌نظر می‌رسد نشان می دهد که در حال حاضر نیازی به نسل جدیدی نیست. تام کروز ستاره فیلم‌های اکشن خواهد بود تا زمانی که او آخرین نفس خود را می کشد.

بنابراین در حالی که ماوریک نشان می‌دهد که کروز تا حدودی محدودیت های سن خود را پذیرفته است، اما این کار را بدون نشان دادن علاقه‌ای به بازنشستگی انجام می‌دهد. چرا باید به بازنشستگی فکر کند؟ او برای 59 سال خیلی خوب به نظر می رسد، و وقتی در این فیلم بازی می کند هیچ مدرکی دال بر کندی او وجود ندارد. او تام کروز لعنتی است، و نیروی ستاره ای که در درون او می سوزد، به این زودی ها در خطر خاموشی نیست.