معرفی رابرت دنیرو (Robert De Niro) + دانلود بهترین فیلم ها 

بیوگرافی رابرت دنیرو

رابرت آنتونی دنیرو یکی از بزرگترین بازیگران تمام دوران است. وی در 17 آگوست 1943 در منهتن، نیویورک سیتی متولد شد. رابرت دنیرو در صنعت فیلمسازی، تهیه کنندگی و کارگردان نیز کرده است. وی در رشته بازیگری در هنرستان استلا ادلر و استودیوی بازیگران لی استراسبرگ تحصیل کرد. و برای اولین بار به خاطر بازی در فیلم طبل را آهسته بزن (1973) در نقش بروس پیرسن به شهرت رسید. اما او شهرت خود را به عنوان یک بازیگر تازه کار در فیلم خیابان‌های پایین شهر 1973 به دست آورد که اولین همکاری او با فیلمساز معروف مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese) بود.

وی برای بازی در فیلم پدرخوانده قسمت دوم 1974 جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد و نامزدهای اسکار بهترین بازیگر را در راننده تاکسی 1976، شکارچی گوزن 1978 و تنگه وحشت 1991 کسب کرد. همچنین دنیرو برای بازی در نقش جیک لاموتا در فیلم گاو خشمگین 1980 جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.

در سال 1976 دنیرو با بازیگر آمریکایی داین ابوت ازدواج کرد. و حاصل ازدواج این زوج فرزندی به نام رافائل بود. او و ابوت در سال 1988 جدا شدند. دنیرو دو پسر دوقلو دارد، جولیان و هارون، که با لقاح آزمایشگاهی باردار شده و توسط یک مادر جایگزین در سال 1995 به دنیا آمدند. در سال 1997 رابرت دنیرو با بازیگر و خواننده آمریکایی گریس هایتاور ازدواج کرد. و یک سال بعد پسر آن‌ها الیوت به دنیا آمد. در سال 1999 آن‌ها اعلام کردند که قرار است از یکدیگر جدا شوند اما طلاق ان‌ها هرگز نهایی نشد و درسال 2004 آن‌ها عهد خود را تمدید کردند. در دسامبر 2011، دختر آنها از طریق مادر جایگزین به دنیا آمد. چهار سال بعد، اعلام شد که دنیرو و هایتاور پس از 20 سال ازدواج از یکدیگر جدا شده‌اند.

فیلم خیابان‌ های پایین شهر

فیلم خیابان‌های پایین شهر یا Mean Streets در تاریخ ۱۴ اکتبر ۱۹۷۳ به کارگردانی، فیلمساز مشهور مارتین اسکورسیزی در آمریکا منتشر شد. نویسندگی این فیلم برعهده اسکورسیزی و ماردیک مارتین بود. فیلم خیابان‌های پایین شهر برترین فیلم رابرت دنیرو تاکنون بوده است. این فیلم امتیاز 96 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود. خلاصه داستان فیلم درمورد چارلی (هاروی کایتل)، تریسا (ایمی رابینسون) و جانی بوی (رابرت دنیرو) است. چارلی تلاش می‌کند تا جایگاه خود را در صفوف خیابان‌های پایین شهر و اوباش به بالا ببرد. او عاشق دختری به نام تریسا است که عمویش به دلیل مبتلا بودن تریسا به بیماری صرع او را برای چارلی نامناسب می‌دانند. جانی بوی هم روان پریشی است که مشکلاتی که بار می‌ورد همه‌ی آن‌ها را تهدید می‌کند. دنیرو برای بازی فوق‌العاده‌اش در این فیلم جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را از انجمن ملی منتقدان فیلم دریافت نمود.

فیلم راننده تاکسی

فیلم راننده تاکسی یا Taxi Driver در سال 1976 به کارگردانی مارتین اسکورسیزی و نویسندگی پل شریدر برای نخستین بار در آمریکا اکران شد. این فیلم مهیج دو فیلم برتر رابرت دنیرو با کسب امتیاز 94 است. و دومین همکاری دنیرو با مارتین اسکورسیزی است، که تبدیل به یک موفقیت تجاری شد. این فیلم در هنگام انتشار نامزد چهار جایزه اسکار، از جمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول (دنیرو) و بهترین بازیگر نقش مکمل زن (جودی فاستر) شد. همچنین فیلم  Taxi Driverبرنده نخل طلای جشنواره کن 1976 شد. این فیلم در زمان اکران به دلیل به تصویر کشیدن خشونت و انتخاب فاستر 12 ساله در نقش یک روسپی کودک جنجال زیادی به پا کرد همچنین فاستر برای بازی در این نقش به شهرت خوبی رسید.

فیلم راننده تاکسی دنبال کننده زندگی تراویس بیکل (رابرت دنیرو) است. که تنها با افتخار جانبازی بعد از جنگ ویتنام با بیماری استرس پس از سانحه در انزوا در شهر نیویورک زندگی می‌کند. برای کنار آمدن با بی‌خوابی مزمن خود، به عنوان راننده تاکسی شیفت شب کار می‌کند.

فیلم مرد ایرلندی

فیلم مرد ایرلندی یا The Irishman در سال 2019 به تهیه کنندگی و کارگردانی مارتین اسکورسیزی در آمریکا اکران شد. این فیلم جنایی حماسی امتیاز 94 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود. نویسندگی این فیلم برعهده استیون زایلیان (Steven Zaillian) بود. فیلم مرد ایرلندی بر اساس کتاب غیر داستانی شنیده‌ام خانه‌ها را رنگ می‌کنی (I Heard You Paint Houses) ساخته چارلز برنت ساخته شده است. داستان این فیلم درمورد جنایات سازمان یافته پس از جنگ در آمریکا است. که از نگاه سرباز کهنه کار جنگ جهانی دوم فرانک شیران (رابرت دنیرو)، که یک مرد شنیع و ضارب که در کنار برخی از بدنام‌ترین چهره‌های قرن بیستم کار می‌کرد، گفته می‌شود. دهه‌ها، این فیلم یکی از بزرگترین اسرار حل نشده تاریخ آمریکا، ناپدید شدن رئیس افسانه‌ای اتحادیه جیمی هوفا (آل پاچینو) را روایت می‌کند. و سفری تاریخی را در راهروهای پنهان جنایت سازمان یافته ارائه می‌دهد.

در این فیلم بازیگرانی همچون جو پشی، ری رومانو، بابی کاناوله، آنا پاکوین، استیون گراهام و هاروی کایتل ایفای نقش می‌کنند. فیلم مرد ایرلندی با زمان اجرا 209 دقیقه‌ی و بودجه تولید 159میلیون دلاری، به طولانی‌ترین و گران‌ترین فیلم در کارنامه حرفه‌ای اسکورسیزی ثبت شد. این فیلم در پنچاه و هفتمین جشنواره فیلم نیویورک به نمایش درآمد. و از 1 نوامبر 2019 اکران نمایشی محدودی داشت. فیلم مرد ایرلندی با تحسین خوب منتقدان برای کارگردانی اسکورسیزی روبرو شد. همچنین رابرت دنیرو، آل پاچینو و پشی با استقبال بی نظیری روبرو شدند. The Irishman نامزدی 10 اسکار را دیافت نمود. از جمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای پاچینو و پشی، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین کارگردانی.

فیلم پدر خوانده قسمت دوم

فیلم پدر خوانده: قسمت دوم یا The Godfather: Part II به تهیه کنندگی و کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا (Francis Ford Coppola) ساخته شده است. این فیلم دومین قسمت از سه گانه پدرخوانده است. بخشی از داستان فیلم بر اساس رمان پدرخوانده توسط پوزو در سال 1969 ساخته شده است. دنباله پدرخوانده حماسه دو نسل قدرت پی در پی در خانواده کورلئونه را ادامه می‌دهد. کاپولا در قسمت دوم، 2 داستان را روایت می‌کند. ریشه‌ها و ظهور یک جوان دون ویتو (رابرت دنیرو)، با توانایی غیر عادی و صعود مایکل (آل پاچینو) به عنوان دان جدید. این فیلم جنایی حماسی امتیاز 90 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود. در این فیلم بازیگرانی همچون رابرت دووال، دایان کیتن، تالیا شایر، جان کازال و لی استراسبرگ ایفای نقش می‌کنند. پدرخوانده: پارت 2 برای نخستین بار در  12 دسامبر 1974 در شهر نیویورک به نمایش درآمد.

این فیلم با انتقاد مختلف منتقدان روبرو شد، اما با این حال به سرعت بهبود یافت. و با بودجه 13 میلیون دلاری در سراسر جهان بین 48 تا 88 میلیون دلار درآمد کسب نمود. و در چهل و هفتمین دوره جوایز اسکار یازده جایزه اسکار نامزد شد و اولین دنباله این مجموعه برنده جایزه بهترین فیلم شد. شش برنده اسکار آن نیز شامل بهترین کارگردانی برای کاپولا، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای رابرت دنیرو و بهترین فیلمنامه اقتباسی برای کاپولا و پوزو شد. پاچینو برنده جایزه BAFTA بهترین بازیگر مرد و نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. برخی این دنباله را برتر از پدرخوانده دانستند. ژانر گانگستری این فیلم همچنان بسیار تأثیرگذار بود و به عنوان یکی از برترین فیلم‌های تاریخ جهان شناخته می‌شود. پدرخوانده قسمت سوم که آخرین قسمت این مجموعه نیز است. در سال 1997 به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا در بورلی هیلز اکران شد.

فیلم حقه بازی آمریکا

فیلم حقه بازی آمریکا یا American Hustle برای نخستین بار در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۱۳ به کارگردانی دیوید او. راسل (David O. Russell) در استرالیا اکران شد. این فیم کمدی سیاه امتیاز 90 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود. فیلم حقه بازی آمریکا الهام گرفته از عملیات بسکم اف‌بی‌ای که در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 اتفاق افتاد و در نتیجه چند جنایتکار به دام FBI افتادند، است. در این فیلم کریستین بیل و امی آدامز به عنوان دو هنرمند موافق بازی می‌کنند. که توسط یک عامل FBI (بردلی کوپر) مجبور می‌شوند یک عملیات سختگیرانه را علیه سیاستمداران فاسد، از جمله شهردار کمدن، نیوجرسی (جرمی رنر) ترتیب دهند. جنیفر لارنس در نقش همسر غیرقابل پیش بینی شخصیت بیل بازی می‌کند. فیلمبرداری این فیلم در 8 مارس 2013 در بوستون و وورستر، ماساچوست و شهر نیویورک آغاز شد.

American Hustle با استقبال گسترده منتقدان روبرو شد. این فیلم در هشتاد و هشتمین دوره جوایز اسکار ده نامزدی دریافت کرد. از جمله آن‌ها بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه اصلی، بهترین بازیگر نقش اول مرد (کریستین بیل)، بهترین بازیگر زن (امی آدامز)، اما در هیچ رده‌‌ای موفق به دریافت اسکار نشد. رابرت دنیرو در این فیلم به عنوان ویکتور تلجیو سردسته مافیا ایفای نقش کرد. بودجه تولیدی این فیلم 40 میلیون دلار بود. که در سراسر جهان توانست 251.2 میلیون دلار درآمد بدست آورد. با جمع آوری تمام هزینه‌ها و درآمد حاصل از فیلم، American Hustle توانست 27 میلیون دلار سود خالص به دست آورد.

فیلم شکارچی گوزن

فیلم شکارچی گوزن یا The Deer Hunter برای نخستین بار در سال 1979 به کارگردانی و نویسندگی مایکل چیمینو (Michael Cimino) در سیدنی اکران شد. این فیلم درام جنگ حماسی امتیاز 86 را از وبگاه متاکریتیک دریافت نمود. داستان فیلم شکارچی گوزن در کلیرتون، پنسیلوانیا، شهری طبقه کارگر در رودخانه مونونگاهلا در جنوب پیتسبورگ و ویتنام می‌گذرد. اواخر دهه 1960، سه دوست به نام مایک ورونسکی (رابرت دنیرو)، استیون پوشکوف (جان سویج) و نیک شووتارویچ (کریستوفر واکن) در یک کارخانه فولاد کار می‌کنند. این سه دوست در حال آماده شدن برای عزیمت به خدمت سربازی در ویتنام هستند. که زندگی آن‌ها برای همیشه بعد از جنگ در ویتنام تغییر می‌کند.

این فیلم با تمجید از کارگردانی چیمینو، اجرای بازیگران آن به ویژه از دنیرو و فیلمبرداری مورد تحسین منتقدان و مخاطبان قرار گرفت. و موفقیت تجاری خوبی نیز بدست آورد. فیلم شکارچی گوزن با هزینه 15 میلیون دلاری توانست  49 میلیون دلار درآمد کسب نماید. در پنجاه و یکمین دوره جوایز اسکار، نامزد 9 جایزه اسکار شد که پنچ تای آن را برنده شد. این فیلم در لیست بهترین فیلم‌های ساخته شده در تاریخ قرار گرفته است. موسسه فیلم آمریکا در سال 2007 در دهمین سالگرد انتشار لیست فیلم‌های 100 ساله این فیلم را به عنوان پنچاه و سومین فیلم بزرگ آمریکایی در تمام دوران‌ها معرفی کرده است.

فیلم دفترچه امیدبخش

فیلم دفترچه امیدبخش یا Silver Linings Playbook به کارگردانی و نویسندگی دیوید او راسل ساخته شده است. این فیلم برای نخستین بار در سال 2012 در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد. فیلم دفترچه امیدبخش امتیاز 81 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود.این فیلم اقتباسی از رمانی کتاب به همین نام نوشته متیو کوئیک است. در این فیلم بردلی کوپر و جنیفر لارنس نقش‌های اصلی و رابرت دنیرو، جکی ویور و کریس تاکر نقش‌های مکمل را بازی می‌کنند. زندگی همیشه طبق برنامه پیش نمی‌رود.پاتریزیو سولیتانو (کوپر) همه چیزش را از دست داده است، خانه، شغل و همسرش. او اکنون پس از هشت ماه اقامت در یک آسایشگاه روانی به دلیل اختلال دوقطبی ترخیص می‌شود. و در کنار مادر و پدرش (ویور و دنیرو) زندگی می‌کند. پت مصمم است که علی‌رغم شرایط چالش برانگیز جدایی، زندگی خود را دوباره بسازد و مثبت بماند و با همسرش مجدد متحد شود.

تمام آنچه که پدر و مادر پت می‌خواهند این است که او دوباره روی پای خود بایستد و وسواس خانواده خود را با تیم فوتبال عقاب‌های فیلادلفیا به اشتراک بگذارد. وقتی پت با تیفانی (لارنس)، دختری مرموز ملاقات می‌کند، مسائل پیچیده می‌شوند. تیفانی به او کمک می‌کند تا پت بتواند دوباره با همسرش ارتباط برقرار کند. اما تنها در صورتی که در عوض کار بسیار مهمی را برای او انجام دهد. همانطور که معامله آنها انجام می‌شود، پیوند غیر منتظره‌ای بین آنها شروع می‌شود و در زندگی هر دو آنها چشمه‌های از امید ظاهر می‌شود. این فیلم با تحسین منتقدان از کارگردانی راسل و بازی‌ فوقالعاده‌ی کوپر و لارنس روبرو شد. این فیلم در میان بسیاری از افتخارات خود، هشت نامزدی اسکار از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اقتباسی دریافت کرده است. لارنس در این فیلم جایزه اسکار ‌بهترین بازیگر زن شد.

فیلم طبل را آهسته بزن

فیلم طبل را آهسته بزن یا Bang the Drum Slowly برای نخستین بار در ۲۶ آگوست ۱۹۷۳ به کارگردانی جان دی هنکاک (John D. Hancock) منتشر شد. این فیلم درام ورزشی امتیاز 80 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود. فیلم طبل را آهسته بزن اقتباسی از رمانی به همین نام از نویسنده آمریکایی مارک هریس است. بازی دنیرو در این فیلم و در خیابانا‌های پایین شهر که دو ماه بعد منتشر شد، با استقبال گسترده‌ای روبرو شد. هنری ویگن (موریارتی) و بروس پیرسن (رابرت دنیرو) اعضای تیم بیس بال لیگ بزرگ ماموت نیویورک هستند. در طول فصل پزشک تشخیص می‌دهد که بروس به بیماری هاجکین (نوعی سرطان خون) مبتلا است. نویسنده (هم تیمی‌های هنری او را با نام مستعار نویسنده صدا می‌زنند) تنها شخصی در تیم است که از بیماری بروس اطلاع دارد، و هردوی آن‌ها قصد ندارند که به کسی بگویند.

 نویسنده اقدامات خارق‌العاده‌ای را انجام می‌دهد تا اطمینان حاصل کند که بروس می‌تواند در فصل آخر بازی کند. نویسنده تا حدی از بروس مراقبت می‌کند زیرا بروس از نظر ذهنی مردی ساده است که می‌توان به راحتی از او سوءاستفاده کرد. خصوصاً توسط دوست دختر فرصت طلب او کتی. با پیشرفت فصل، تیم علی‌رغم اینکه بهترین تیم روی کاغذ است، اما کاملاترین نیست. با روشن شدن اطلاعات، پویایی تیم تغییر می‌کند و او را به یک پایان فصل به یاد ماندنی تبدیل می‌کند، خصوصاً برای بروس.

فیلم داستانی از برانکس

فیلم داستانی از برانکس یا  A Bronx Tale در سال 1993 به کارگردانی تهیه کنندگی رابرت دنیرو ساخته شده است. این فیلم درام جنایی امتیاز 80 را از سایت متاکریتیک دریافت نمود. فیلم داستانی از برانکس اقتباسی از نمایشنامه‌ای به همین نام چاز پالمینتری در سال 1989 است. خلاصه داستان فیلم درمورد یک جوان به نام کالوژرو است. که پس از مواجهه با رئیس محلی مافیا  بین وسوسه‌های جنایت سازمان یافته و وفاداری به پدر صادق و سخت کوشش گیر می‌کند. رابرت دنیرو اولین بار این نمایش را در سال 1990 در لس آنجلس مشاهده کرد، حق پالمینتری گرفت و این نمایش را تبدیل به اولین کارگردانی خودش کرد. سپس این دو در ساخت فیلمنامه بسیار با هم کار کردند و پالمینتری قصد داشت بسیاری از جنبه‌های فیلمنامه اصلی را حفظ کند، زیرا اساساً بر اساس کودکی او بود.

 داستانی از برانکس در 14 سپتامبر 1993 در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد و در 29 سپتامبر 1993 در ایالات متحده اکران شد. این فیلم موفقیت تجاری محدودی کسب کرد و توانست در کل 17 میلیون دلار درآمد کسب نماید.