نقد و بررسی فیلم سینمایی پالمر (Palmer) + دانلود 

پالمر، داستان بازگشت به خانه

ادی پالمر (با بازی جاستین تیمبرلیک) پس از 12 سال گذراندن در زندان، سرانجام آزاد شده است. اما مانند بسیاری از کسانی که سیستم‌های قضایی و کیفری را بعد از گذشت زمان طولانی ترک می‌کنند، بازگشت به خانه می‌تواند یک تجربه توامان تلخ و شیرین باشد. احساس خشم زیادی نسبت به سال‌های از دست رفته او در زندگی و روابط بی‌شماری که تیره و تار شده‌ اند یا کاملا از بین رفته‌اند در او وجود دارد.

وقتی همسایه‌ها بیشتر از این که به شما سلام کنند یا با شما صحبت کنند، پشت سر شما زمزمه می کنند، آیا خانه هنوز هم می‌تواند همان حس سابق را به شما القا کند؟ اگر کسی در شهر نباشد که حاضر شود به او فرصتی دوباره بدهد، کجا می‌تواند مشغول به کار شود؟ این‌ها واقعیت‌های تلخی است که پالمر در حین برقراری ارتباط مجدد با دوستان قدیمی دوران کودکی‌اش و زندگی با مادربزرگ مهربانش، ویویان (جوون اسکوئیب) با آن روبه‌رو می‌شود.

در همسایگی خانه مادربزرگش، شلی (جونو تمپل) و پسر خردسالش سم (رایدر آلن) زندگی می‌کنند و آنها نیز بخشی از زندگی جدید پالمر خواهند شد. شلی زن آشفته‌ای است که با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کند و به زودی از صحنه خارج می‌شود، بدون اینکه بگوید چه زمانی بازمی‌گردد، و آیا اصلا باز خواهد گشت یا نه.

زندگی جدیدی در انتظار ادی پالمر است

حالا، داستان پالمر دیگر فقط به شخص خودش مربوط نیست. وقتی سم بعد از آخرین باری که مادرش ناپدید می‌شود راهی جز این ندارد که با ویویان زندگی ‌کند، پالمر ابتدا با اکراه حضور او را می‌پذیرد و قبول می‌کند که هم‌خانه جدیدشان در اتاق نشیمن آنها بخوابد. او همچنین در تلاش است تا به راز شیفتگی پسر کوچک نسبت به پرنسس‌ها و پری‌ها پی ببرد، چیزی که به نظر می‌رسد مرد سرسختی مانند او بسیار با آن غریبه است. اما پس از مدتی، رفتارهایی که در ابتدا مردانه و ماچو به نظر می‌رسند در نهایت به نگرانی‌های نوینی تبدیل می‌شوند که پالمر پیش از آن تجربه نکرده است.

او نمی‌خواهد کسی به سم آسیبی بزند، و اغلب این اتفاق در مدرسه برای او می‌افتد، بنابراین پالمر شروع به دفاع از سم در برابر افراد کوچک و بزرگی می‌کند که سعی در قلدری دارند. خلق و خوی تند او و تمایل او به روی‌ آوردن به اقدامات بی‌پروا عواقبی نسبتا خطرناک را به همراه دارد. اما این چیزی نیست که این فیلم درام پرمهر، تا پایان نتواند با آن کنار بیاید.

درامی ملایم و پرمهر، زیر پوسته‌ای از خشونت

“پالمر” فیشر استیونز علیرغم بعضی ابعاد خشنش، در کل درام ملایمی است. این ملایمت به عمق احساسات یا طرز فکر پالمر برنمی‌گردد، اما درعوض آنها را در زیر ظاهر خشن تیمبرلیک پنهان و محافظت‌شده نگه می‌دارد. البته شاید او تقریباً بیش از حد سفت و سخت است و سعی می‌کند یک چهره محکم و بی‌احساس شبیه به کلینت ایستوود را در برابر جهان نشان دهد، و به غیر از ویویان، نگاه مشکوکی نسبت به سایر افراد شهر دارد. ماندن در کنار چنین شخصیتی می‌تواند گاهی سخت باشد. اما اینجاست که سم وارد می‌شود. او در نت‌های غم‌انگیزتر فیلم، مانند ظهور یک شادی مطلق و ناگهانی است.

از طریق کارگردانی استیونز و فیلمبرداری توبیاس آ. شلیسلر، زمانی که سم و لباس‌های صورتی و عروسک‌های پری‌اش، با ظاهر بی‌معنا و بی‌روح پالمر می‌جنگند، فیلم درخشان‌ترین ابراز احساس را دارد و به درستی مخاطب را با احساسات همسو می‌کند. همه چیز در ابتدای فیلم بی رنگ و رو به نظر می‌رسد. حتی خانه ویویان هم گاهی تاریک می شود. اما سم، هم در روحیاتی که فیلم منتقل می‌کند و هم در گیرایی آن، یک تعادل به‌جا ایجاد کرده است.

با وجود تنش‌های زیادی که در فیلمنامه شریل گوریرو وجود دارد، چیزی در مورد فیلم وجود دارد که هیچگاه کاملاً از صفحه خارج نمی‌شود. شاید این موضوع، عاشقانه شیرین اما کمی آرام و ملایم پالمر با معلم سم، مگی هیز (آلیشا وین رایت) باشد.
یا شاید این نقش بسیار کوتاه ویویان باشد که مخاطب را از باور شخصیت درستکار اسکوئیب محروم می‌کند، زمانی که نوه‌اش را به خاطر دیر رساندن آنها به کلیسا سرزنش می‌کند. اما وقتی اشتباه می‌کند، در ابتدا از عذرخواهی امتناع می‌کند. فداکاری و وفاداری او نسبت به جماعتش (در کلیسا) نقش مهمی در این فیلم ایفا می‌کند، با این حال به نظر می‌رسد این موضوع چیزی است که کمی دیرتر از حد انتظار به ذهن خطور می‌کند.

پالمر، نگاهی نوین به “بچه” از چارلی چاپلین، از زاویه‌ای دیگر

به نوعی، “پالمر” مانند یک بازگویی از داستان “بچه” (The Kid) چارلی چاپلین است. البته در پالمر یک شخصیت پدر بی‌میل و بی‌احساس، بعد از این که احساس همدردی او نسبت به فرزندش در نهایت به عشق تبدیل می‌شود، رنگ جدیدی به خود می‌گیرد. (این فیلم الگوی موفقی است که آدام سندلر در “بابا بزرگ” (Big Daddy) نیز از آن پیروی کرد.)

اما در حالی که بسیاری از فیلم‌ها این پیش‌فرض را برای خنده بازی کرده‌اند، در “پالمر”، چیدمان برای احساسات و در عین حال تاثیرگذاری شکل گرفته است. این فیلم مانند یک کاوش در ایده‌آل‌های مردانه یک نسل است که یاد می‌گیرند خواسته‌های نسل بعدی را برای حضور در خارج از دوتایی‌های جنسیتی بپذیرند و از آن‌ها حمایت کنند.
به نظر می رسد درام پیرامون گذشته پالمر به تازگی از بین رفته است، مشکلات امروزی او اکنون حول محور حفظ سلامت پسری کوچک، دور از قلدرها و مادر غافل اوست. اگرچه “پالمر” کامل نیست، اما به دلیل پیوند پدر و پسری که بین این دو شکل می‌گیرد، بسیار تاثیرگذار است.

دانلود فیلم سینمایی پالمر (Palmer) با لینک مستقیم

مطالب مرتبط: نقد و بررسی فیلم سینمایی سال سلینجری من (My Salinger Year) + دانلود