نقد و بررسی فیلم سینمایی سال سلینجری من (My Salinger Year) + دانلود 

سال سلینجری من اثری کمدی-درام از سینمای کاناداست که در سال 2020 ساخته‌شده‌‌ است. این فیلم روایتگر داستان یک نویسنده جوان مشتاق کار به نام جوانا است. او تصمیم می‌گیرد تا به عنوان منشی دفتر یک نویسنده معروف و منزوی به نام جی دی سلینجر کار کند. اما این تصمیم و ورود او به این شغل مسیر زندگی او را تغییر می‌دهد و با مسائل مختلفی روبرو می‌شود. این اثر از آثار تحسین شده سال است که در این مقاله به نقدو بررسی و نیز دانلود آن خواهیم پرداخت. پس همراه بهترین سرگرمی باشید.

فیلمی در رابطه با دنیای ادبیات، اثری از فیلیپ فالاردو

در پس‌زمینه صحنه ادبی روشنفکرانه نیویورک در اواسط دهه 90، دوره زمانی نزدیک به زمان داستان “سال سلینجری من” چیز دیگری دارد که به راحتی برای اکثر مردم، به ویژه برای کسانی که در زمینه‌های هنری‌تر و غیرمتعارف کار می‌کنند، قابل تشخیص است. آن نکته، وحشتی خاموش از گیر‌افتادن در انجام کاری است که قرار‌بوده موقتی باشد، شاید مانند سکوی پرشی برای رسیدن به اهداف ایده آل و حرفه‌ای.

بنابراین وقتی جوانا راکوف (مارگارت کوالی) جوان، فعال، سرزنده و دوستدار شعر و ادبیات، که به تازگی فارغ‌التحصیل شده‌است را به عنوان دستیار یک آژانس ادبی در فیلم فیلیپ فالاردو، کارگردان فیلم “مسیو لاژار” (Monsieur Lazhar) می‌بینید، نمی‌توانید از این نویسنده مشتاق و جوان غافل شوید. شما برای او در این پروسه آرزوی موفقیت می‌کنید، در حالی که فقط به این دلیل که قبل از اینکه سال‌های عمرش از بین بروند، بتواند دیدگاه واقعی خود را نسبت به آینده دنبال کند، امیدوار به خروج نهایی او از این مسئله هستید.

موفقیت “سال سلینجری من”، مدیون حضور مارگارت کوالی

این شرایط، یک موقعیت آشنا و در عین حال پرمخاطره است، احساس پرمخاطره ای که “سال سلینجری من” نمی‌تواند فراتر از پیشنهاد پرانرژی آن در اولین گام‌های خود ادامه دهد. با این حال، اقتباس وفادارانه نویسنده/کارگردان فالاردو از خاطرات راکوف در سال 2014، که دوران کار نویسنده در یکی از قدیمی‌ترین آژانس‌های ادبی شهر نیویورک را روایت می‌کند (Harold Ober Associates که نام آن در فیلم فاش نمی‌شود)، به طور معجزه‌آسایی جذابیت خاصی را ایجاد می‌کند.

البته باید بگوییم که فیلم تا حد زیادی به لطف کوالی با چشمان بسیار نافذش، انرژی فراوان و صداگذاری گیرا (و در عین حال به طرز ناامیدکننده‌ای بیش از حد استفاده شده)، در نمایش نقش راکوف پیشتاز می‌شود. اگرچه بازی او، حداقل در مقایسه با حضور پرانرژی و غیرقابل مهارش در فیلم‌هایی مانند “نوآموز” (Novitiate) و “روزی روزگاری در هالیوود” (Once Upon a Time in Hollywood)، در اینجا به دلیل ملایمت خود فیلم تا حدودی رام و کنترل می‌شود، اما باز هم کوالی جذابیت و باورپذیری زیادی دارد. او به خوبی نقش یک زن جوان در یک دوراهی بزرگ را همراه با کوچکترین جزئیاتی که باید ارائه کند – از رفتار گاه مردد او، تا رفتارهای معمولی مانند چشیدن آرام آرام یک دسر گران قیمت در یک شیرینی فروشی – به طرزی به یادماندنی به نمایش می‌گذارد.

ورود راکوف به شغل و موقعیتی عجیب، داستان اصلی را روایت می‌کند

اکثر المان‌هایی که در فیلم می‌بینیم، مربوط به اواسط دهه 90 است؛ زمانی که برخی از ایمیل‌ها تنها یک ترند آزاردهنده بودند، و با شروع تسلط اینترنت بر زندگی روزمره و فعالیت‌های انسان، دنیا به سرعت در حال تبدیل شدن به یک فضای پرسود برای همه مردم بود.

در میان این اوضاع بود که راکف به شغل نمایندگی در یک محل کار قهوه‌ای رنگ و با عظمت چوبی توسط یک شرکت کارمندی مشغول شد. با نگاهی به عکس‌های نابغه‌های ادبی که دیوارهای دفتر جدید او را تزئین می‌کنند (ما در مورد افرادی مانند آگاتا کریستی و البته جی دی سلینجر صحبت می‌کنیم) به سرعت احساس می‌کند که دفتر کارش مانند خانه‌ اوست. اما بعد به همان سرعت هم متوجه می‌شود که رئیسش مارگارت (سیگورنی ویور در آرام‌ترین حالت خود، که عملکردی کم‌اهمیت اما تأثیرگذار ارائه می‌کند) فردی را ترجیح می‌دهد که نویسنده مشتاقی نباشد! ما می‌شنویم که او می‌گوید: “نویسندگان معمولاً بدترین دستیاران را تربیت می‌کنند”. در عین حال به راکف تازه‌کار می‌گوید که برای موفقیت در این حرفه، نباید از آثار نویسندگان زنده و معاصر غافل بماند.

این رییس با چهره‌ای بی‌احساس و خونسرد که در برابر کامپیوترها (که بیشتر به عنوان تزئینات در دفترش استفاده می‌شوند) یا هر چیز دیگری که تکنولوژیک است، مانند مردگان عمل می‌کند (درواقع هیچ کاری در برابر آنها از او ساخته نیست!)، به تازگی یک تایپیست تازه‌کار به نام جوانا را مسئول نامه‌نگاری‌ها کرده و همچنین یک کار غیرعادی را به او سپرده است: خواندن تمام نامه‌هایی که طرفداران “جری” (یعنی سلینجر) برای او می‌فرستند، و فرستادن یک پاسخ واحد برای تمام آنها: “ما نمی‌توانیم این موضوع را با سلینجر به اشتراک بگذاریم”!
به نظر می‌رسد که آنها این اقدام احتیاطی را پس از ترور جان لنون توسط مارک دیوید چپمن اتخاذ کردند، چرا که گفته‌شده‌‌بود از کتاب The Catcher in the Rye اثر سلینجر به عنوان الهام‌بخش قتل استفاده شده‌است! حالا جوآنا قرار است از قضاوت خود استفاده کند و نامه‌های دیوانه‌ها را گزارش کند.

مطالب مرتبط: نقد و بررسی فیلم سینمایی فینچ (Finch) + دانلود 

“سال سلینجری من”، اثری مشابه “شیطان پرادا می‌پوشد” است

مقایسه میان فیلم “سال سلینجری من” و فیلم “شیطان پرادا می‌پوشد” (The Devil Wears Prada) که البته بسیار برتر از اثر فالاردو است، با پویایی بین جوآنا و مارگارت که بسیار شبیه اندی آن هاتاوی و میراندای باشکوه مریل استریپ است، کاملا واضح و آشکار است. اغلب، شما آرزوی چیزی جسورانه‌تر، انفجاری‌تر و طنزآمیزتر از فیلم قبلی در رگه دومی دارید، اما در عوض، اثر فالاردو تنها به طور آزمایشی مسیر خود را در داستان واقعی و جذاب راکف امتحان می‌کند.

در این فیلم می‌بینیم که به تدریج از شدت مخاطرات کاسته می‌شود، حتی زمانی که جوآنا، تحت تأثیر صداهایی که برای نویسنده نمادین نامه می‌نویسند، تصمیم می‌گیرد با پاسخ به تعداد معدودی با آنها درگیر شود. چگونه می‌توانست خود را در برابر این موضوع کنترل کند، در حالی که افرادی که آنها را می‌نویسند در واقع در دایره‌هایی به شکل گوشت و خون دور جوانا راه می‌روند (یک لمس بصری و روایی خوب، با نقش‌آفرینی یکی از آنها توسط تئودور پلین به یادماندنی  “هرگز به ندرت گاهی همیشه” (Never Rarely Sometimes Always))، و خواستار شنیده شدن توسط واژه‌ساز مورد علاقه خود هستند؟

حضور کمرنگ سلینجر در فیلمی که به نام اوست

اگر به سراغ  “سال سلینجری من” آمده‌اید، به این امید که نویسنده افسانه‌ای اما تنها را بیشتر درک کنید و بفهمید که چگونه جوآنا (که ظاهراً حتی یک صفحه از کارش را تا زمانی که در آژانس مشغول شود نخوانده بود) توانست او را تحت تأثیر قرار دهد، خواسته شما محقق نخواهد شد. در واقع، وقتی صدای سرزنده سلینجر را برای اولین بار در تلفن می‌شنویم که با زن جوان طوری صحبت می‌کند که گویی از قبل می‌دانست که او واقعاً چه کسی است، ممکن است برای ما کمی تکان‌دهنده و در عین حال ساختگی به نظر برسد. شاید فالاردو به این علت پیوند بین نویسنده مشهور را که حضورش در فیلمی که نامش در عنوان آن مشهود است، و دستیار تازه‌کار عمیق‌تر نمی‌کند که بیش از حد به حسن نیت ما برای هدایای جوآنا و کوالی برای به اشتراک گذاشتن هرگونه احساساتی، تکیه کرده است.

تماشای این اثر جذاب را از دست ندهید

و با این حال، علی‌رغم همه این‌ها، یعنی هاله شگفت‌انگیزی که در فیلم با فیلم‌برداری مالیخولیایی به وجود آمده است و نت‌های دوست‌داشتنی طراحی تولید که با دقت همه چیز را لمس می‌کند (از قفسه‌های پر از گرد و غبار کتابفروشی و دوست پسر نیویورکی جوانا (داگلاس بوث) که به‌طور فزاینده‌ای نادیده گرفته می‌شود، تا آپارتمانی ارزان و مضحک که این زوج با هم به اشتراک می‌گذارند) “سال سلینجری من” گاهی اوقات تغییر لحن‌های مشکوکی می‌دهد و می‌توان گفت کمی می‌لنگد. اما باید بدانید که تماشای این فیلم جذاب، خالی از لطف نخواهد بود.

دانلود فیلم سینمایی سال سلینجری من (My Salinger Year)

مطالب مرتبط: معرفی فیلم مسیر سبز (The Green Mile) + دانلود