معرفی فیلم میم مثل مادر + دانلود 

 فیلم میم مثل مادر به نویسندگی و کارگردانی مرحوم رسول ملاقلی‌پور محصول سال 1385 است. این فیلم که در ژانر اجتماعی است، پانزدهمین و آخرین فیلم این کارگردان می‌باشد، که‌ در زمان اکران با استقبال خوبی روبه‌رو شد. فیلمی که به عنوان نماینده‌ ایران در هشتادمین دوره اسکار انتخاب گشت، ولی از رقابت در مسابقه بازماند. این فیلم در ادامه آثار ملاقلی‌پور نشانگر سرریز کردن مسایل دفاع مقدس به دوران پس از آن و جامعه کنونی است. به گفته او اگر قرار است درباره سینمای جنگ چیزی گفته شود، باید با بیان جدید آن را مطرح کرد تا نسل امروز آن را پس نزند.

در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

مشخصات فیلم

داستان فیلم

سهیل یک دیپلمات و سپیده یک ویولونیست در انتظار تولد نوزادشان هستند. سونوگرافی نشان می‌دهد به علت شیمیایی شدن سپیده در زمان جنگ، نوزاد با نقص سیستم تنفسی و اعضای حرکتی به دنیا می‌آید. سهیل که موقعیت کاری خود را به دلیل سفرهای خارج از کشور در خطر می‌بیند، به سپیده می‌گوید جنین را سقط کند.

سپیده با اینکه دلش راضی نبوده اما به مطب دکتر می‌رود ولی خیلی زود پشیمان می‌شود و فرار می‌کند. سهیل از سپیده می‌خواهد بین نوزاد و طلاق یکی را انتخاب کند و آن‌ها از هم جدا می‌شوند. بعد از گذشت سال‌ها سعید همان فرزند ناقص، پسر کوچکی شده که با وجود مشکلاتش، مستقل و فعال است و هنر مادرش را هم به ارث برده است.

سهیل که همه دنیا را گشته اما آرام نگرفته به سراغ زن سابق خود می‌آید و با دیدن وضعیت جسمانی سعید، به او پیشنهاد می‌دهد سعید را در آسایشگاه بگذارد اما او قبول نمی‌کند. سعید وقتی دلیل ترک شدن توسط پدرش را می‌فهمد دچار بحران روحی می‌شود. سپیده هم که از گذشته آثار شیمیایی داشته مریض می‌شود و در بستر بیماری می‌افتد. کنسرت بزرگ سعید و بچه‌های معلول به خوبی برگزار می‌شود و سهیل هم که به تردید خود غلبه کرده به کنسرت می‌آید و سپیده هم در لحظات پایانی می‌رسد.

کارگردان

رسول ملاقلی‌پور کارگردان، تهیه کننده و فیلمنامه‌نویس اهل ایران بود. او از کارگردانان سینمای جنگ و اجتماعی بود که توانست با فیلم پرواز در شب سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از جشنواره فجر دریافت کند. پس از فوت ملاقلی پور نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای یک عمر فعالیت به خانواده وی اهدا شد. او اولین فیلم بلندش را در سال 1363 با نام نینوا ساخت و به سینمای حرفه‌ای راه پیدا کرد، و با فیلم افق قدرت کارگردانی خود را به رخ همگان کشید. او فیلمنامه فیلم‌هایش را خود می‌نوشت و شگرد فیلمنامه‌نویسی را از مطالعه آثار بهرام بیضایی آموخته بود.

بازیگران

گلشیفته فراهانی: او هنرپیشه، خواننده و نوازنده ایرانی است. او بازی در سینما را در سال 1376 با فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی آغاز کرد. وی در سی و پنج فیلم نقش داشته که بسیاری از آن‌ها در جهان شناخته شده اند. بعد از فیلم درباره الی او دیگر در ایران کار نکرد.

جمشید هاشم‌پور: او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود. بازی او در نقش زینال بندری در فیلم تاراج جمشید هاشم‌پور را با سر تراشیده در میان مردم مطرح کرد.

حسین یاری: حسین یاری بازیگر سینما و تلویزیون است. او بازیگری را از سال ۱۳۵۸ در سن ۱۲ سالگی با نمایش گندم‌های خونین آغاز کرد. او با بازی در فیلم بلوغ، تحسین منتقدان را برانگیخت و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای بازی در این فیلم بدست آورد.

سحر دولتشاهی: او با کارگردانان سرشناس ایرانی همکاری داشته است و نخستین نقش سینمایی او در فیلم چهارشنبه سوری ساخته اصغر فرهادی بود.

شراره دولت‌آبادی: وی فارغ‌ التحصیل رشته اقتصاد است. او فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۷۸ با فیلم هزاران زن مثل من آغاز کرد.

امیرحسین صدیق: اوج درخشش او در شماری از ساخته‌های مرضیه برومند بوده است.

رامین راستاد: او بازیگر سینما، تلویزیون و متولد شهر مشهد است.

علی شادمان: او اولین بار توسط رسول ملاقلی‌پور به سینما معرفی شد، دلیل آن هم توانایی او در نواختن ویولن بود.

تحلیل فیلم

میم مثل مادر فیلمی است با تأکید به تبعات آسیب‌زای جنگ.

گلشیفته فراهانی گوهر درخشانی است که بر پیشانی فیلم می‌درخشد . او با بازی در این فیلم برگ برنده خود را رو کرده است و یکی از به یاد ماندنی‌ترین بازی‌های تاریخ سینمای ایران را ایفا کرده است. شخصیت پردازی خوب کاراکتر سپیده را، گلشیفته فراهانی با شاخ و برگ دادن و بخشیدن جزییات خیره کننده، به شخصیتی تبدیل کرده که به شدت همدلی تماشاگر را بر می‌انگیزد.

روشن نبودن موضوع و نحوه‌ی مواجهه‌ی فیلمساز با آن، بزرگترین ایراد میم مثل مادر است. در واقع ملاقلی‌پور از یک سو در شناساندن دغدغه‌اش به مخاطب کوتاهی کرده، از سویی دیگر موضع مبهم و نامشخصی نسبت به این دغدغه‌اش می‌گیرد. فیلمساز گاهی به مشکلات جسمی و روحی بعد از جنگ گریز می‌زند، و گاهی هم به نکوهش سقط جنین می‌پردازد.

دیگر نکته منفی در فیلم، شخصیت روبیک است که به راحتی می‌شود آن را حذف کرد، بدون آنکه مشکلی در پیشبرد داستان به وجود بیاید. فقط بازی خوب جمشید هاشم پور است که این کاراکتر را قابل تحمل کرده. کارگردان با خلق این شخصیت می‌خواسته ادای دینی به حضور اقلیت‌های دینی در جنگ تحمیلی کرده باشد، اما باید به نکته توجه کرد که رعایت اصول درام، پردازش قوی شخصیت‌ها و گذاشتن درست آن‌ها در دل قصه، مهمترین نکات و اصول فیلمنامه‌نویسی است.

دیالوگ ماندگار فیلم

1. سهیل به سپیده: هر کس یه ظرفیتی داره …

تحمل همه آدمها در مورد همه چی یکسان نیست …

• ميم مثل مريم، مهتاب، ميم مثل مادر…

افتخارات

• این فیلم به عنوان نماینده ایران در هشتادمین دوره جوایز اسکار از سوی بنیاد فارابی انتخاب شد.

دانلود فیلم