نقد و بررسی فیلم سینمایی مموریا (Memoria) + دانلود 

مموریا روایتگر زنی اسکاتلندی به نام جسیکا است که هنگام سفر در جنگل‌های کلمبیا، پس از شنیدن صدایی بلند در هنگام سپیده دم، شروع به تجربه یک سندروم حسی مرموز می‌کند. این فیلم ساخته سال 2021 است و توانسته برنده و نامزد جایزه‌های بین‌المللی مختلفی شود. در این مقاله به معرفی و نقد و برررسی این فیلم می‌پردازیم. همچنین برای شما امکان دانلود این فیلم را فراهم کرده‌ایم. پس همراه بهترین سایت باشید.

معرفی

در این درام جدید خیره‌کننده از Apichatpong Weerasethakul، قهرمان فیلم با بازی تیلدا سوینتون، تلاش می‌کند تا صدایی را که در سرش می‌شنود و منجر به بی‌خوابی او می‌شود، توصیف کند. او آن را برای یک تکنسین توصیف می‌کند. تکنسین یک کلیپ صوتی را به او ارائه می‌دهد که سعی کرده تا آن صدا را نمایان کند. احتمالا شما هم مانند من هنگام تماشای این بخش از فیلم، با خود بگویید که صدا حتما صمیمانه‌تر از آن است. تیلدا هم چنین چیزی را بیان می‌کند. من عمیقاً با این فیلم هماهنگ و در آن غرق شده بودم. فکر می‌کنم  Weerasethakul، که با نام “جو” نیز شناخته می‌شود، این داستان و روند همراه‌کننده آن را بسیار دوست دارد. جو می‌خواهد که فیلم‌هایش به این شکل، نه از طریق طرح داستان یا حتی شخصیت، بلکه از طریق تجربه به هم متصل شوند. او می‌خواهد این مسئله را مطرح کند که چگونه ما با تصاویر متحرک و در نتیجه خود زندگی درگیر می‌شویم.

بنا بر گزارش‌ها، نسخه فیزیکی “Memoria” هرگز پخش نخواهد شد. این فیلم فقط در سینماهای معدودی از کشورهای متفاوت اکران می‌شود. همانطور که در یک سال گذشته در سینماهای مختلفی روی پرده رفته و اخیرا هم در آمریکا و انگلستان اکران شده است. این سبک اکران به معنای این است که تعداد کمی از افراد می‌توانند به این اثر هنری جذاب دسترسی پیدا کنند. البته منطق خاصی هم وجود دارد که این فیلم‌های خاص به این سبک و به صورت محدود نمایش داده می‌شوند. این دست فیلم‌ها قطعا مخاطبان اصلی خود را به دنبال خود خواهند کشید.

صدایی که محور اصلی داستان مموریا است

سوینتون نقش جسیکا، زنی را بازی می‌کند که به ملاقات خواهر بیمارش در بوگوتا می‌رود. بلافاصله احساس نوعی جابه‌جایی بین‌المللی برای مخاطب به وجود می‌آید. جسیکا اهل اسکاتلند است اما در مدلین زندگی می‌کند و اکنون در حال بازدید از کلمبیا است. این جابجایی توسط “صدا” افزایش هم می‌یابد. این “صدا” فیلم را آغاز می‌کند و به دنبال آن تصویر جسیکا را می‌بینیم که از از رختخواب بلند می‌شود. آیا او هم صدا را شنیده یا فقط برای تماشاگران بود؟ جسیکا صدا را می‌شنود و رفته رفته بیشتر هم با آن مواجه می‌شود. مخاطبان کنجکاو و کنکاوتر می‌شوند. آیا این فیلم با این صدا، با موقعیت‌های استرس‌زا همراه خواهد شد؟ صحنه‌ای از شام وجود دارد که به نظر می‌رسد این‌چنین است. با این حال، هرکسی که فیلم‌های جو را دیده باشد، می‌داند که بعید است پاسخ‌هایی به این کنجکاوی‌ها داده شود.

سفر جسیکا به مرور ناراحت‌کننده‌تر می‌شود. او با تکنسینی که بالاتر گفتیم، ملاقات می‌کند تا منشأ صدا را پیدا کند و آن را دوباره بشنود. اما وقتی او برای دیدن دوباره او برمی‌گردد، گویی تکنسین کاملا ناپدید شده است. همچنین، در صحنه شام می‌بینیم که کسی به او می‌گوید یکی از افرادی که جسیکا از مرگ او مطمئن بوده، هنوز هم زنده است. تمام این اتفاقات طوری رخ می‌دهند که انگار تمام وجود جسیکا جابجا شده باشد! در خیابان‌های بوگوتا سرگردان می‌شود تا جایی که بتواند از سروصدای شهر دور باشد. شاید در چنین جایی بتواند به آنچه در حال رخ دادن است پی ببرد. اما احتمالا این طور نخواهد بود.

این فیلم واقعا به سویینتون نیاز داشت!

به ندرت پیش می‌آید که یک فیلمساز و بازیگر تا این حد که سوئینتون و جو باهم هماهنگ هستند، همسو باشند. اینکه بازیگر چگونه توانسته‌ تعادل وحشت‌زدگی و بیقراری را رعایت کند، بسیار مسحورکننده‌ است. برخی از بازیگران در اجرای تنگناهای جسیکا متمایل به اجرای جنون می‌شدند. اما سویینتون آن را با نگاهی نگران و چشمان تنگ و عضلات منقبض نشان می‌دهد. در مرحله پایانی، وقتی فیلم نمادین‌تر و از حالت خطی خود خارج می‌شود، او ترکیبی از این دو را برای تماشاگر نگه می‌دارد. سویینتون به خوبی ما را به بی‌واسطگی آنچه برای او می‌افتد متصل نگه می‌دارد. “مموریا” یک تجربه کاملا حسی است، اما برای تقویت تکنیک جو به بازیگر توانایی مانند سویینتون نیاز دارد. سویینتون به قدری با تماشاگر ارتباط برقرار می‌کند که انگار ما فقط صدای آب جویبار و غوغای پرندگان را از موسیقی متن نمی‌شنویم، بلکه آنها را از گوش جسیکا می‌شنویم. هزاران کلمه در مورد آنچه “Memoria” در مورد آن ساخته شده نوشته خواهد شد، اما هیچ یک از آنها بدون سوئینتون ارزشی ندارد.

مطالب مرتبط: نقد و بررسی فیلم سینمایی درخشان (Bright) + دانلود

جادوی مهارت جو در فیلمسازی

اما فیلم به دنبال روایت چه موضوعی است؟ به نظر می‌رسد که این فیلم می‌تواند برای هر کسی متفاوت باشد. درواقع این فیلمی است که به نظر می‌رسد از تفسیر دقیق اجتناب می‌کند. با این حال، به همان اندازه که عجیب به نظر می‌رسد، فیلمی در مورد جابه‌جایی است که من ارتباط عمیقی با آن احساس کردم. اما چطور ممکن است؟ چگونه فیلمی در مورد زنی که به نظر می‌رسد تقریباً دارد از جهان خارج می‌شود، می‌تواند تا این حد مسحورکننده باشد؟
این جادوی مهارت جو در فیلمسازی است. فیلم این احساس را به مخاطب منتقل می‌کند که هم با دقت زیادی مورد توجه قرار گرفته و هم در عین حال ارگانیک و طبیعی است. جو به ویرایش یا تدوین زیاد اعتقادی ندارد. اغلب دوربین را روی یک صحنه متمرکز می‌کند و باز شدن آن را نمایان می‌کند. گویی که خودمان در یک طرف اتاق نشسته‌ایم و جسیکا و هرکسی که او با او روبرو می‌شود همراهی می‌کنیم.

چرا “مموریا ” را ببینیم؟

من صدها فیلم در سال می‌بینم، اما به ندرت یکی از آنها به طور کامل مرا از مسائل زیادی که در زندگی‌ام می‌گذرد جدا می‌کند. “مموریا” بیش از هر فیلم دیگری در سال 2021 این کار را برای من انجام داد. احتمالا تماشای این فیلم در چند هفته آینده (یا حتی ماه‌ها یا سال‌ها) برای همه افراد آسان یا ممکن نباشد. اما من فکر می‌کنم که واقعاً با آنها همراه و همنوا خواهد شد. به خصوص برای افرادی که به طور مشابه احساس می‌کنند از دنیای اطراف خود جدا شده‌اند. شاید همه ما دقیقاً همان صدای جسیکا را نشنیده باشیم، اما این احساس را درک می‌کنیم. صدا صمیمانه‌تر است.

دانلود فیلم سینمایی مموریا (Memoria)

مطالب مرتبط: نقد و بررسی فیلم سینمایی تراژدی مکبث (The Tragedy of Macbeth) + دانلود