معرفی و بررسی مستند رژه پنگوئن‌ها (March of the Penguins)+ دانلود 

رژه پنگوئن‌ها روایتی است از چرخه‌ای طبیعی در حیات وحش که در سال 2005 ساخته شد. این مستند به موفقیت بزرگی دست یافت و بسیار مورد توجه قرار گرفت. در ادامه به معرفی و بررسی آن می‌پردازیم. پس همراه بهترین سرگرمی باشید.

روایتی داروینی از حضور یک خانواده در میان یخ‌ها

پس از یک تابستان طولانی و پر از ضیافت، بدن با شکوه و چاق و چله پنگوئن‌های امپراطور قطب جنوب رسیدن فصل سرما را احساس می‌کند. پاییز در حال نزدیک شدن است. نیاز به راهپیمایی به سمت مناطق تولید مثل، جایی که تمامی آن‌ها متولد شده‌اند، احساس می‌شود. همه فکر و ذکر پنگوئن‌ها این مساله است. هزاران نفر از پنگوئن‌ها آماده این رژه سالیانه می‌شوند. همه آن‌ها می‌دانند که به کجا می‌روند؛ حتی کسانی که برای اولین بار قدم به این راهپیمایی گذاشته‌اند. وقتی به مقصد می‌رسند، این موجودات بی شماری که همه از نظر ما کم و بیش یکسان هستند، با دقت شروع به انتخاب جفت مطلوب خود می‌کنند.

این اتفاق یک تعهد کوتاه مدت نیست. پس از آن که پنگوئن ماده یک تخم بزرگ را تحویل می‌دهد، پنگوئن نر آن را در شکم خود نگه می‌دارد. او برای این کار شکم خود را جمع می‌کند و از پاهایش را برای محافظت تخم در برابر یخ استفاده می‌کند. آن‌ها چیزی نزدیک به دو ماه را بدون آب و غذا و در دمای کمتر از صفر درجه در تاریکی مطلق در کنار دیگر پدران گرد هم جمع می‌شوند. در همین حال است که ماده‌ها برای بازگشت به دریا در حرکتند. آن‌ها باید آذوقه تهیه کنند. هنگامی که ماده‌ها به میان انبوه بی‌شمار پنگوئن‌های نر بازمی‌گردند، بدون هیچ اشتباهی جفت خود را پیدا می‌کنند. آن‌ها فریاد جوجه‌هایی که هرگز ندیده‌اند را به سادگی تشخیص می‌دهند.

مطالب مرتبط: معرفی و بررسی مستند آخرین والس (The Last Waltz) 

نوری در میان تاریکی

” رژه پنگوئن‌ها “، داستان ساده و حیرت انگیزی از این چرخه سالانه است. این فیلم غیرقابل تصور توسط لوک ژاکه، کارگردان فرانسوی و تیمش، از جمله لوران شالت و جروم میسون، فیلم برداری شده است. برای طراحی نماهای متفاوت گزینه‌های زیادی برای این تیم وجود نداشت. این افراد در سردترین‌، خشک‌ترین و تاریک ترین قاره زمین (در زمستان)، در میان برف و یخ و هزاران پنگوئن قرار دارند. زیبایی اثیری این وضعیت غیر قابل انکار است.

اگرچه اجبار به تولید مثل در میان تمام موجودات روندی حائز اهمیت است، اما پنگوئن‌ها شرایط بسیار پیچیده‌ای برای این قضیه دارند. اگر آن‌ها عطای این کار را به لقایش ببخشند و در روند تکاملی با شنا کردن خود را به پاتاگونیا برسانند، خطایی قابل چشم پوشیست! راوی فیلم، مورگان فریمن، به ما می‌گوید که قطب جنوب زمانی سرزمینی گرم با جنگل‌های غنی بود. این مکان در برهه‌ای از تاریخ مملو از موجودات مختلف بوده است. با گذشت مدت زمانی طولانی، آب و هوا سردتر شده است. اشکال جدیدی از زندگی یکی پس از دیگری ایجاد گشته است. این تغییر تا زمانی اتفاق افتاده است که پنگوئن‌ها در این سرزمین غالب گشته‌اند. این موجودات توسط دریاهایی پر از ماهی‌های خوشمزه احاطه شده‌اند. حتی شکارچیان آن‌ها از جمله فک پلنگی در زمستان تاریک، طولانی و سرد، به آن‌ها فرصت استراحت می‌دهند.

روایت در مستند

” این فیلم یک داستان عاشقانه است “؛ روایت فریمن است که به ما این اطمینان را می‌دهد. من فکر می‌کنم این مستند، داستانی از یک موفقیت تکاملی است. پنگوئن‌ها به طورغریزی می‌دانند چه باید بکنند. آن‌ها در طول تاریخ روند تکاملی خود، با آزمون و خطا تربیت شده‌اند. پنگوئن‌ها به خوبی می‌دانند که لازم است در سرزمین خود برای رژه‌ای سریع آماده شوند. در فصل بهار و در حین حرکت، یخ‌ها ذوب می‌شوند؛ این زمانیست که آن‌ها باید در جایی که یخی ضخیم و محکم قرار دارد باقی بمانند.

پنگوئن‌ها به عنوان یک گونه جانوری به صورت تجربی این موضوع را یاد گرفته‌اند : تخم‌های پنگوئن‌هایی که در راهپیمایی خود مکث می‌کنند، به دریا می‌افتند. کسانی که مسیر دورتری را پیموده‌اند، نسل جدیدی را تولید کردند. سرانجام، نسلی از پنگوئن‌ها به وجود آمد که می‌دانند برای بقا لازم است سالیانه چندیدن مایل از مسیر را طی کنند.  

چرا پنگوئن‌ها چنین رفتاری دارند؟ پاسخ ساده است. دلیلش این است که انجام این کار برای بقای آن‌ها مفید و ضروریست است. محیط آن‌ها گزینه‌های زیادی در اختیارشان قرار نداده است. از پنگوئن‌ها می‌توان به عنوان یک داروینیسم مجسم یادآوری کرد. تاریخ زندگی آن‌ها بسیار عجیب و غریب است. تا قرن گذشته حتی وجود این موجودات زیبا قابل حدس زدن هم نبود. اولین كاشفان قطب جنوب با پنگوئن‌های بسیاری رو به رو شدند؛ این رو به رویی با سوالات زیادی همراه بود. این جانواران از کجا آمده‌اند و به کجا می‌روند؟ آیا این‌ها پرنده هستند یا پستاندار؟ و بسیاری سوال دیگر.

گذشته در برابر حال

پاسخ این سوالات توسط شخصی به نام اپسلی چری گارارد، در یکی از قابل توجه ترین کتاب‌های تألیف شده ( باعنوان بدترین سفر در جهان ) در سال 1922 داده شده است. عنوان او در مورد سفر پنگوئن‌ها نیست؛ بدترین سفر جهان یادآور سفر خود او با دو نفر دیگر در طول یک شب تلخ به محل جفت گیری پنگوئن‌هاست. هدف اعضای سفر به قطب جنوب در سال 1910-1912، پیگیری رژه پنگوئن‌ها بود. آن‌ها در پاییز به دنبال پنگوئن‌ها حرکت کردند. گارارد در این مسیر پنگوئن‌ها را پیدا کرده، آن‌ها را تماشا کرد و سرانجام با تخم یکی از آن‌ها بازگشت. وی به انگلیس برگشت و بازنشسته شد، جایی که تا سال 1959 در آنجا زندگی می‌کرد. دوستان او در این راهپیمایی وحشتناک گم شدند. تجربه بعدی وی یافتن اجساد یخ زده همکارانش بود؛ اتفاقی که تا آخر عمر منجر به افسردگی وی شد.

برای ژاکه و همکارانش این تجربه قابل تحمل‌تر بود. آن‌ها وسایل حمل و نقل، غذا، وسایل گرمایشی و ارتباط با جهان بزرگ را در اختیار داشتند. با این وجود، تجربه فیلم ‌سازی در چنین شرایطی باز هم سخت و تا حدی ناخوشایند است. روایت مستند برای سلیقه من تا حدی خیال گونه است. برخی نماها برای ما، و نه پنگوئن‌ها، نماهایی خنده‌دار هستند. هنگامی که پنگوئن‌ها سقوط می‌کنند و یا در حین پیاده روی، موجوداتی زمخت و خنده دار را مشاهده می‌کنیم. با وجود تمامی این‌‌ها، این موجودات با کت براق و عزم راسخشان در عملکرد خود عالی هستند. تماشای تغذیه جوجه‌ها در کودکی توسط والدینشان تجربه‌ای جذاب است. خورشید هر روز کمی بالاتر می‌رود و کودکان به کشف هدف وجودی خود نزدیک‌تر می‌شوند.

مطالب مرتبط: معرفی و بررسی مستند انفرادی آزاد (Free Solo) 

دانلود مستند رژه پنگوئن‌ها

نکات جالب

• مورگان فریمن روایت خود را در یک روز ضبط کرده است.
• مستند تا زمان اهدای جوایز اسکار در سال 2006، موفق به کسب 5 نامزدی بهترین فیلم شده است.
• پنگوئن امپراطور (Aptenodytes forsteri ) بلند قد ترین و سنگین‌ترین پنگوئن در حال حاضر است. این تنها گونه‌ای است که در زمستان در قطب جنوب تولید مثل می‌کند.
• مستند رژه پنگوئن‌ها در زمان اکران خود پس از فارنهایت 9/11، دومین مستند پر فروش سالن‌های سینما بود.
• مورگان فریمن قبل از این مستند روایت کردن فیلم را کنار گذاشته بود. او به مدیر برنامه خود گفته بود که دیگر از انجام این نوع فعالیت خسته شده است؛ با این حال او متقاعد شد که نگاهی به این فیلم بیندازد و در ادامه نظر خود را تغییر داد.
• روایت در نسخه هندی این مستند توسط ستاره سینمای بالیوود، آمیتا باچان انجام شده است.