معرفی بازی مافیا نسخه دفینیتیو Mafia: Definitive Edition + دانلود 

این بازی که بازسازی نسخه ۲۰۰۲ مافیا می‌باشد، لحظات خوب خود را دارد ولی بر اساس استاندار های امروز بازی متوسطی محسوب می‌شود. پخش شدن موسیقی جاز از رادیو، خودرو های دهه ۳۰ میلادی، بازسازی زیبای فظای آن زمان، همه و همه، جلوه بصری فوق‌العاده‌ای به این بازی داده است. این امر زمانی که در سپری می‌کنید را لذت بخش می‌کنند اما، اغلب اوقات همه‌چیز بازی درهم به نظر می‌آید. مافیای بازسازی شده انگار همان بازی تاریخ گذشته را با زیبایی بیشتر تجربه می‌کنید، نه کمتر و نه بیشتر. پس با ادامه این مطلب ار بهترین سرگرمی همراه باشید.

داستان در بهشت گمشده

داستان این نسخه از بازی مانند نسخه سال ۲۰۰۲ در شهر خیالی بهشت گمشده است. این شهر(Lost Heaven)  در ایالت شیکاگو قرار دارد. اما به طور کلی شیکاگو این نسخه از بازی تغییری اساسی کرده است. اضافه شدن آسمان خراش ها، که نشانه‌های وفادار ماندن توسعه دهنده‌ی بازی به معماری ۱۹۳۰ این ایالت است، زیبایی خاصی به بازی ‌می‌دهد که در نسخه اصلی دیده نمی‌شد. طراحی دوباره از مکان هایی مانند محله‌ی چینی‌ها و یک قسمت روستایی کاملا جدید در شمال شهر بهشت گمشده، از دیگر تغییرات چشمگیر در فضای این بازی است. بازتاب نور چراغ های نئون در خیابان های نم زده، بازتاب نور خورشید از بدنه خودرو های کلاسیک، طعم دیگری از مافیا را به بازیکن ارائه می‌دهد. و البته رادیو، این دستگاه جادویی که وزن این بازی را به تنهایی به دوش می‌کشد.

تصویرسازی فوق‌العاده

نه تنها موسیقی های زیبای دهه ۳۰ بلکه مسائل سیاسی و اقتصادی آن زمان نیز که از برنامه های رادیو پخش می‌شوند، بازیکن را بیشتر با حال و هوای بازی آشنا می‌کند. ما اغلب بازی‌ها را با دنیایی که می‌سازند می‌بینیم. زیبایی و جزئیاتی دنیای مافیا، شما را ساعت در خود غرق می‌کند. دنیایی که هر گوشه‌ از آن به قدری طبیعی و زیبا ساخته شده که گاها ترجیح می‌دهید در محیط بازی به گردش بروید و با خودرو های کلاسیک که به زیبایی بازسازی شده‌اند به گوشه کنار بهشت گمشده سرک بکشید.

نقاط ضعف ناامید کننده

اما همانطور که این بازی زیبایی ها و جلوه منحصر به فرد خود را دارد، گاها با مشکلات فنی و باگ که در حین بازی پیش‌ می‌آید. حس خوب این تجربه را کاملا از بین می‌رود. آن آسمان آبی و آفتاب در حال غروب، ناگهان به بدترین شکل ممکن رندر می‌شود. در واقع در اینجا تمام جزئیات از بین می‌رود. بعضی وقت ها هم چهره‌ی کاراکتر ها اصلا لود نمی‌شود. انیمیشن حرکت آن ها انقدر مکانیکی و خشک به نظر می‌آید که دیگر زیبایی محیط را کاملا فراموش می‌کنید. اجرا شدن ضعیف بازی هم مسئله‌ای دیگر است که به نکات منفی آن اضافه می‌کند.

مشکلات کیفی

مشکل اصلی فریم ریت (Frame Rate) به تنهایی نیست. لگ زدن های پی‌در‌پی طوری است که انگار بازی به سختی در حال لود شدن است. به ویژه موقع رانندگی، و زمانی که با سرعت در حال حرکت هستید یا حتی در زمان صحنه های تیر‌اندازی که واکنش سریع لازم دارند. این عملکرد ضعیف بازی، گاها باعث هنگ کردن کامپیوتر شما می‌شود.

این توقف های لحظه‌ای حتی ممکن است باعث شود تصادف کنید یا توسط دشمن کشته شوید. اینگونه مشکلات البته بیشتر در نسخه Pc این بازی دیده می‌شود و کنسول ها مشکل چندانی در اجرای مافیا ندارند. همه‌ این مشکلات در اجرای بازی در نهایت به کابوسی تبدیل می‌شود که شما را از خرید بازی پشیمان می‌کند. تصور کنید در حال رانندگی باشید و هر یک ثانیه با یک لگ روبرو شوید، به حرکت خود ادامه می‌دهید و دوباره لگ و دوباره لگ… . روی سیستم های قوی تر هم مشکل رفع نمی‌شود ولی مقداری قابل تحمل تر می‌شود.

البته خود مکانیسم رانندگی در این بازی هم خالی از مشکل نیست. البته مانند نسخه اصلی، رانندگی در مرکز  بازی مافیا قرار دارد. شما نقش تامی آنجلو را بازی می‌کنید، راننده تاکسی که به یک گانگستر تبدیل می‌شود. به عنوان خلافکاری که هر روز در حال تیراندازی و کشت و کشتار است، رانندگی تنها راه عبور و مرور او در دنیای بازی است. به طور کلی – حتی اگر گزینه سفر های غیر ضروری را خاموش کنید- و اگر با بازی هایی رانندگی بخش اصلی آن است کنار نمی‌آیید، بازی مافیا را به شما توصیه نمی‌کنیم.

ماشین سواری متفاوت

تعویض دنده که بخش اصلی مکانیسم رانندگی در نسخه ۲۰۰۲ مافیا بوده، در این بازی به صورت پیش‌فرض روی اتوماتیک قرار دارد. بهتر است همانطور بمانند و به تغییر آن به حالت دستی فکر نکنید. با اینکه خوردو های دهه ۳۰ میلادی به زیبایی در مافیا طراحی شده‌اند. اما موقع رانندگی با آن ها احساس می‌کنید در حال راندن یک بالن هستید. این امر از این بابت استکه فقط که مثلا به سمت راست می‌پیچید، خودرو‌ی شما پس از سر خوردنی که انگار در هوا معلق است تصمیم می‌گیرد به راست برود. بنابراین خیلی از تعقیب و گریز ها عملا غیرممکن و اغلب اوقات اعصاب خرد کن می‌شوند.

موتور سیکلت ها که این در نسخه بازسازی شده مافیا اضافه شده‌اند و توصیه می‌کنیم در صورت ممکن از آن ها استفاده کنید. نمی‌توانند در مراحل تعقیب و گریز بازی حتی به هدف نزدیک شوند. پیچ و خم های بی‌رحم این شهر هم اصلا به نفع شما نخواهد بود. برای پیچیدن در یک خیابان باید با کشیدن ترمز دستی شانس خود را امتحان کنید. راه دیگر آن است که تقریبا بایستید و سپس بپیچید که در هر صورت، تا آن زمان هدف شما فرار کرده و یا وارد پیچ دیگری شده تا این کابوس را برای شما دوباره تکرار کند. حتی گزینه‌ی جدید ram button که در یک صدم  ثانیه سرعت شما را -به صورت کاملا غیرقابل کنترل- افزایش می‌دهد برای رسیدن به هدف کافی نیست.

این ویژگی کاربرد چندانی ندارد. اما در تجربه ما، موقع پیچیدن با استفاده از ram button محکم به دیوار برخورد می‌کنید و به مسیر بر می‌گردید. روش جالبی برای استفاده از این توانایی نیست ولی خب کار را راه می‌اندازد.

تیراندازی ضعیف در مافیا

نیمه‌ی دیگر از بازی که کات سین(Cutscene) نیست تیراندازی بازی می‌باشد. آن هم مثل مکانیسم رانندگی این نسخه از بازی مافیا تعریف چندانی ندارد. نشانه گیری با سلاح هایی بجز سلاح های کمری بسیار سخت است و حرکت نشانه گیر بشدت کند است. به طوریکه اغلب ترجیح می‌دهید با همان کلت های کمری قدیمی بازی را پیش ببرید. در حالی که دیگر قسمت های مکانیسم مبارزه در این بازی طراحی فوق‌‌العاده‌ای دارد متاسفانه قسمت نشانه‌گیری بسیار ضعیف طراحی شده است.

به طور مثال، هوش مصنوعی دشمنان در این بازی مافیا بسیار تحسین برانگیز است. دشمنان همواره سعی می‌کنند از کناره ها به شما نزدیک شوند به جای اینکه مستقیم حمله کنند، یا در فاصله های نزدیک از سلاح هایی مثل شات گان استفاده می‌کنند. با وجود محیطی تخریب پذیر، همواره باید در حال حرکت باشید و برعکس بازی های دیگر که در آن کاور می‌گیرید و تیراندازی می‌کنید، همواره باید به فکر حرکت بعدی خود باشید.

درواقع چیزی شبیه بازی Gears Of War. با این حال، کات سین های متوالی سرعت اکشن بازی را بشدت کم می‌کند و ممکن است حس هیجان را از شما بگیرد. بر عکس سیستم مبارزه خوب در بازی مافیا، ماموریت های بازی ممکن است برای شما ملال آور باشند. بیشتر به دلیل خطی بودن آن ها و اینکه در واقع این ماموریت ها، یکی برداشت زیادی وفادار از نسخه سال ۲۰۰۲ بازی مافیا است. یعنی انگار همان ماموریت های بازی قبلی را با کمی زرق و برق انجام می‌دهید.

فقط تیراندازی با کمی رانندگی!

به طور کلی بازی مافیا، یک بازی تیرانداز سوم شخص است که با کمی رانندگی ترکیب شده است. ماموریت های داستان پشت سر هم اتفاق می‌افتد؛ یک چرخه بسته در جهانی باز. بنابراین، برای گشت و گذار در شهر بدون انجام هیچ ماموریتی، باید از طریق منو‌، از حالت داستانی بازی خارج شوید. چیزی که در دیگر بازی های مافیا هم وجود داشت است. شاید نتوان از توسعه دهندگان بازی مافیا توقع داشت این ویژگی را از آن حذف کنند. این همچنین به این دلیل است که دیگر بازی هایی که بازار آمده‌اند، قسمت جهان باز بهتری داشته‌اند.

به طور مثال، در یکی از ماموریت های بازی، باید تغییر قیافه دهید. در واقع فقط لباس یک ملوان را می‌پوشید- تا کسی را در یک کشتی بخار قدیمی بکشید. فضا سازی این مرحله بازی بسیار چشم نواز است. نمای آتش بازی کنار دریا و تنش انجام یک قتل، بسیار هیجان آور است. این اتفاق بلافاصله شما را یاد بازی هایی مثل هیتمن(Hitman) یا (GTA5) می‌اندازد که متاسفانه به دلیل خطی بودن داستان بازی مافیا و نبود آن جلوه باشکوه در مقایسه با آن بازی ها، نبود انعطاف در داستان بازی شما را ناامید خواهد کرد. داستان بازی هم همینطور، به اندازه کافی جذاب نیست و اوج خاصی ندارد.

همان داستان قدیمی

نحوه روایت بازی هم مانند بسیار از بازی های دیگر، از انتها به ابتدا است که نشانه‌ای از زمانی است که بازی مافیا(نسخه ۲۰۰۲) نوشته است. منظورمان این است که داستان بازی که برای خیلی از بازیکن ها مهم باشد نیز ممکن است جذاب از کار در نیاید. با این حال، این نسخه از بازی مافیا، سعی کرده نحوه روایت داستان را تغییر دهد. توسعه دهندگان بازی مافیا، در این نسخه روایت بهتری از داستان های گانگستری ارائه می‌دهند. چیزی شبیه به عناصری که از یک فیلم گانگستری توقع دارید: طمع، خیانت، فرصت طلبی، یک رستوران ایتالیایی که در آن تیراندازی می‌شود، همسری عاشق، مخالفت با انجام یک معامله بزرگ مواد مخدر. این ها به گونه‌ای در بازی گنجانده شده که شبیه فیلم های گانگستری باشد. طوری که در حین بازی بگویید:” دقیقا مثل تو فیلم ها… “

داستانی به پیچیدگی آثار اسکورسیزی

بقیه بازی، کات سین هایی است که به زیبایی رندر شده، موسیقی های زیبا و تعدادی شخصیت دوست داشتنی(به جز شخصیت آنجلو که یکی از تکراری ترین شخصیت های مرد بازی های ویدئویی است: سلطه جو، ساکت، احساسات سرکوب شده و سخت گیر. که البته ممکن است به این دلیل باشد که اکثر شخصیت های دهه ۳۰ میلادی اینگونه بوده‌اند.) اما همه این ها به نحوه‌ای زیادی آشنا شکل گرفته‌اند. مدل موها و لباس ها و گریم ها همه به گونه‌ای هستند که انگار در حال تماشای یک سریال گانگستری هستید.

نقطه اوج داستان اصلی و پایان آن  با خود تلفیق شده است. چیزی از داستان را لو نخواهیم داد. ولی داستان این سری از بازی مافیا از چیزی شبیه فیلمنامه های اسکورسیزی به چیزی عجیب و غریب و گنگ تبدیل شده است. بازی Mafia: Definitive Edition لحظه ها و خاطرات خوب خود را دارد. شاید بتوان گفت که رادیو، آب و هوای دینامیک و خودروهای زیبا- البته زمانی که با آن ها رانندگی نمی‌کنید- تنها مواردی هستند که از این نسخه بازی  مافیا پسندیده‌ایم. بقیه فقط حس نوستالژی بازی های قبلی است و نه چیزی بیشتر.

دانلود بازی مافیا: نسخه دفینیتیو