بررسی بازی Mafia Definitive Edition (مافیا 1) 

Mafia Definitive Edition (مافیا نسخه دفینیتیو ) یک بازی ویدئویی اکشن-ماجراجویی است که توسط Hangar 13 توسعه یافته و توسط 2k games منتشر شده‌است. این نسخه بازخلق‌شده (ریمیک) بازی ویدئویی مافیا محصول ۲۰۰۲ است و در سپتامبر ۲۰۲۰ برای مایکروسافت ویندوز، پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان منتشر شد. این بازی در یک نسخه طراحی شده از شهر خیالی لاست هون (بر اساس شیکاگو) در دهه ۱۹۳۰ میلادی ست شده‌است. همچنین برای اولین موتور سیکلت برای این سری معرفی شده است و مکانیک بازی بر اساس مافیا ۳ می‌باشد.

Mafia مطمئناً یکی از شناخته شده ترین فرنچایزهای دنیای بازی است و شاید یکی از آفت زده ترین آنها. بعد از اینکه اولین نسخه به محبوبیت طرفداران تبدیل شد و به جایگاه بالایی رسید، قسمت‌های بعدی جامعه گیمر ها را برای همیشه ناامید کرد. پس از ناامیدی قسمت سوم، سرانجام، 2k دوباره ما را با پیشنهادی که نمی‌توانستیم رد کنیم جذب کرد: بازسازی هر سه قسمت.

اما همانطور که همیشه اتفاق می‌افتد، نباید انتظار بی جایی از هر چیزی داشت. پس از بازسازی بازی ها، Mafia III بدتر از نسخه اصلی شد، در حالی که ریمستر Mafia II کاملاً ضعیف بود، و هر خاطره خوبی که از نسخه اصلی باقی مانده بود را تلخ کرد. . پس از آن شکست، آیا هنوز امیدی برای بازسازی نسخه اصلی وجود دارد؟ ادامه مطلب را دریابید.

من Mafia Definitive Edition را با یک سوال شروع کردم: بعد از این همه بدبختی چگونه می‌توانستند Hangar 13 را در نزدیکی این فرنچایز بگذارند؟ بعد از بازی، باید اعتراف کنم که نظر تند من در مورد توسعه دهندگان تا حدودی ملایم شد، حتی اگر کاملاً تغییر نکرده باشد.

معرفی

بیایید با بدیهی چیز شروع کنیم: گرافیک و تصاویر دیدنی است. اگرچه در برخی موارد فضایی برای بهبود جدی وجود دارد، اما بازی در سال 2020 مدرن و واقعی به نظر می رسد. یکی از دلایل اصلی این است که رانندگی و تیراندازی از مافیا3 وام گرفته شده است. بقیه را می توان به رویکرد و مراقبت توسعه دهندگان نسبت داد. در نتیجه Mafia Definitive Edition واقعا شبیه یک بازسازی است که بسیار بیشتر از دو ریمستر قبلی محتوای مناسبی ارائه می دهد.

اول از همه این بهشت گمشده همان شهر 18 سال پیش نیست. اگرچه نقشه یکسان است، اما زمینه کاملاً متفاوت از نقشه اصلی است. ما در وسط یک شهرِ پوسیده فرود می‌آییم، جولانگاهی برای جنایتکاران، جایی که تنها تفاوت بین کسانی که در خیابان هستند و کسانی که در دفتر هستند، رنگ یقه آنها است. این دنیای بی رحمانه تری است که به انواع مختلفی از بازیگران نیاز دارد. در نتیجه، حتی چهره های دوستانه نیز کمتر احساس آشنایی خواهند داشت.

داستان

نه تنها ظاهر و صدای شخصیت ها، بلکه شخصیت پردازی آنها نیز تغییر کرده است. قهرمان ما تامی دیگر یک تصادف راه رفتن نیست. قربانی قدرتی است که در اطراف او بازی می کند، که به طور تصادفی به یک جنایتکار تبدیل می شود. آقای آنجلو جدید می تواند خودش را کنترل کند، کار با اسلحه را به خوبی بلد است و اگرچه هنوز وجدان دارد، اما در مورد زندگی جنایتکارانه یک انتخاب عمدی انجام می دهد. او به خوبی می داند که در چه راهی قرار می گیرد و از او چه انتظاری می رود. و درست مانند او، تمام عروسک های دیگر دان تکامل می یابند، عمق می یابند و گاهی اوقات به چیزی غیرمنتظره تبدیل می شوند.

سناریو و توسعه شخصیت این بار بسیار زیباتر و سرعت داستان سرایی نیز بسیار بهتر از نسخه اصلی است. سم و پائولی، همراه با دان، خود واقعی خود را به تدریج، لایه به لایه آشکار می کنند، و تنها در پایان بازی شما واقعاً آنها را همان طور که هستند خواهید شناخت. به عنوان مثال، پائولی، که در ابتدا به عنوان یک گانگستر کلیشه ای بی دقت به نظر می رسد، مست از قدرت، بیش از پیش تبدیل به انسان می شود، در حالی که خود دون سالیری از یک پدربزرگ خیرخواه به یک مغز متفکر جنایتکار تبدیل می شود.

کات سین های جذاب

اگرچه در برخی موارد ممکن است ماموریت ها کمی شتابزده به نظر برسند، و برخی از توطئه های ثانویه از جایی شروع نمی شوند و در یک نقطه خاتمه می یابند، به لطف طولانی بودن سخاوتمندانه دیالوگ ها و کات سین ها، وقایع اصلی در پایان به هم می رسند. توسعه دهندگان می خواستند مطمئن شوند که هیچ یک از سرنخ ها را از دست ندهید و هر شخصیت درست مانند قطعات پازل در جایگاه واقعی خود قرار می گیرد.

هیچ تمرکزی روی زندگی شخصی قهرمان ما وجود ندارد. و صحنه های معدودی که در آنها ظاهر می شوند، احساس عجیبی را به جا می گذارند که در تصویر نمی گنجد. از سوی دیگر، تلاش زیادی انجام شد تا مشخص شود که چرا و چگونه در نهایت فرانک، دست راست دان را با یک شات گان تعقیب می کنید. نشانه دیگری که نشان می دهد خانواده واقعی همان خانواده ای است که شما با آن ساخته شده اید، کارآگاهی است که تامی به او مراجعه می کند.

مافیای جدید

مافیای جدید شخصیت‌های متفاوتی دارد، انگیزه‌های متفاوتی دارد، صداپیشگان متفاوتی دارد و حتی آهنگ‌های رادیو نیز متفاوت است، اما این لزوماً چیز بدی نیست. Mafia Definitive Edition یک بازی جدیدتر و تهاجمی تر است، بدون توسل به خشونت بصری. خشونت پایین نسخه اصلی را از بین می‌برد و جهان را بدون درنگ ارائه می‌کند، زیرا می‌داند که مخاطب بالغش می‌تواند آن را تحمل کند.

گرافیک و صدا

و این را می توان در طول بازی دید و شنید. گرافیک می تواند در برخی نقاط دیدنی باشد و برخی از جزئیات جزئی، مانند هواپیماها و بالون هایی که در اطراف پرواز می کنند، واقعاً به ساختن توهم یک دنیای زنده کمک می کند. این توهم به دلیل مسائل مختلف از بین می رود. مانند بافت هایی که فقط در ثانیه آخر بارگذاری می شوند، خطاهای تشخیص برخورد، و صحنه هایی که به نظر می رسد مدل های شخصیت در سال 2002 رها شده اند.

بازی به وضوح به زمان بیشتری با QA نیاز داشت، زیرا دارای خطاهای بزرگی است. مانند لحظاتی که از یک راهرو ساده عبور می‌کنید و ناگهان از کف آن می‌افتید و می‌میرید. همچنین، طراحان سعی کردند شما را وادار کنند مسیری را که طراحی خودشان است دنبال کنید و موانع غیرقابل حلی را بر سر راه شما قرار دهند. مانند بوته هایی که عبور از آنها مشکلی نداشته باشد. این را می توان منطق درون بازی دانست، اما این واقعیت که اغلب، شما در این بوته ها، یا دیوارها یا ساختمان هایی که حتی قرار نبود وارد آنها شوید گیر می کنید، آزار دهنده است.

از سوی دیگر، موسیقی مانند نسخه اصلی خارق العاده است و شما را به دهه 1930 منتقل می کند، حتی اگر مورد پسند همه نباشد. آهنگ های جدید کاملاً با حال و هوای صحنه ها مطابقت دارند. و دو ایستگاه رادیویی به اندازه کافی با هم تفاوت دارند تا تنوع ایجاد کنند. صداگذاری در طول بازی بسیار عالی است و اگرچه برخی لهجه ها ممکن است بیش از حد غلیظ به نظر برسند، اما بخشی از هویت شخصیت های مختلف هستند.

سخن پایانی

به طور کلی Mafia Definitive Edition یک ریمستر قوی است که با وجود ایرادات متعددش باید توسط هواداران قدیمی و موج جدید بازیکنان نیز تجربه شود. ما می‌توانیم درباره خطاهای فنی، حفره‌های داستان بازسازی‌شده و سایر کاستی‌ها نظر بدهیم، اما در مجموع، مافیا حتی پس از 18 سال همچنان تجربه‌ای همه جانبه است. این مافیا مشابه نسخه اصلی نیست، اما بهتر است چرا که می توانید در سال 2020 از آن لذت ببرید.

طرفداران دو آتشه نسخه اصلی چیزهای زیادی برای انتخاب پیدا خواهند کرد. اما آنها می توانند به نسخه اصلی بازگردند، تا به یاد بیاورند که چقدر قدیمی است، یا می توانند سعی کنند بازی را در حالت کلاسیک به پایان برسانند و از ویژگی های دستور العمل اصلی “لذت ببرند”. با وجود انتقاداتی که وجود دارد، باید اعتراف کنیم که Hangar 13 موفق شد یک بازی 18 ساله را از آن خود کند و در سال 2020 کار خود را انجام دهد، بدون اینکه روح آن را خرد کند.

نکات مثبت

– داستان مفصل

– داستان سرایی قوی

– شخصیت پردازی های فوق العاده

– موسیقی متن و صدا گذاری عالی

نکات منفی

– خطا های فنی می تواند تجربه بازی را خراب کند

– حفره های داستانی