بررسی بازی Half-Life: Alyx (نیمه‌عمر: الیکس) 

بازی Half-Life: Alyx (نیمه‌جان: الیکس) واقعا چیزِ دیگری است. چیزی کاملا جدید، حد و مرز های تکنولوژی را جابجا کرده است. Half-Life حدود دو دهه پیش برای اولین بار وارد بازی های ویدیویی شد. شرکت Valve می خواهد دنیای واقعیت مجازی را با عنوان جدید خود شگفت زده کند، اما همچنان همان حس قدیمی نسخه های پیشین را نیز با بازیکن القا کند.

معرفی

فشار زیادی برای برقراری تعادل در همه قسمت های بازی بر روی Valve وجود دارد. عناوینی مانند Apex Construct، Shadow Legend و یا Boneworks که می خواستند دنیای واقعیت مجازی را دگرگون کنند، ایده های جاه طلبانه داشتند اما با مشکلات فنی یا مالی روبرو شدند. اما با پشتوانه Steam و بودجه در نظر گرفته شده، بهانه ای برای Half-Life: Alyx باقی نمی ماند. یا باید بهترین باشید یا جایی در بازار ندارید.

تنها در مراحل ابتدایی بازی بود که به این نتیجه رسیدم که Valve عنوانی کم عیب و نقص روانه بازار کرده است. نه تنها در میان بهترین های واقعیت مجازی قرار می گیرد، بلکه در میان بهترین بازی ها نیز قرار می گیرد، تمام. حتی محبوب ترین بازی های واقعیت مجازی از نظر من را نیز نمی توان برای مدت طولانی بازی کرد، اما Alyx می تواند خواب و خوراک را هم از شما بگیرد.

کنترلر

برای اجرای بازی نیاز نیست حتما از هدستِ ارائه شده توسط Valve استفاده کنید. در حقیقت با هر هدستی که با سیستم واقیعت مجازی Steam همخوانی داشته باشد می توانید بازی را اجرا کنید. تنها کافی است هدستِ شما به کامپیتور شما متصل شود و تمام. هدست Odyssey از شرکت سامسونگ، HTC Vive و Oculus از بهترین هدست های موجود در بازار هستند که می توانید از آن ها استفاده کنید.

اما من کوچک ترین مشکلی با هدستِ خود نداشتم. تنها یک نکته، یکی از دکمه های کنترلر که برای یکی از عملکرد ها در بازی بود، صفحه منو ی بازی را نیز ظاهر می کرد. که بعضی موقعیت های ناجور بازی را خلق می کرد. جایی که می خواستم بازی را متوقف کنم یا ذخیره کنم، همزمان و به صورت اتفاقی ضامن نارنجک را هم می کشیدم!

Valve نهایت تلاش خود را به کار برده است که تمام کاربران واقعیت مجازی بتوانند به راحتی Alyx بازی کنند. تنظیمات متنوعی برای کنترلر و همچنین استفاده از پلک زدن قرار داده شده است که بازیکن بسته به توانایی و پلتفرمی که در اختیار دارد می تواند تنظیمات باب میل خود را لحاظ کند.

گرافیک چشم نواز

بدون اغراق باید بگویم گرافیک Half-Life: Alyx (نیمه‌جان: الیکس) فوق العاده است. کارت گرافیک GTX 1080 Ti من بازی را به راحتی با بالاترین تنظیات اجرا می کرد و همه چیز بسیار رویایی و خارق العاده بود. البته که سخت افزار شما تعیین کننده کیفیت گرافیکی بازی است، اما بر اساس بررسی های کاربران Steam، بازیکن ها بر این باورند که کیفیت گرافیک بازی در سخت افزار های رده پایین، به طور باورنکردنی خوب است.

طراحی لباس و سلاح های دشمن، ماشین آلات، و معماری شهری به خوبی هر چه تمام انجام شده است و به کوچک ترین جزئیات آن ها نیز پرداخته شده است. موسیقی متن وصدا گذاری نیز توانست رضایت ما را جلب کند. از صدای پای دشنان تا افتادن اشیا. شکستن شیشه های نوشیدنی و خشاب گذاری. همه این ها به خوبی هر چه تمام تر صورت گرفته است تا تجربه فوق العاده ای را نصیب بازیکن کند.

حتی با وجود استفاده از سخت افزار نسل قبل، تصاویر در Half-Life: Alyx (نیمه‌عمر: الیکس) بسیار چشم نواز هستند و بسیار واقعی به نظر می رسند. توجه به جزئیات فوق العاده است. یکی از مواردی که در ابتدا نظر من را به خود جلب کرد، خاک های زیر ناخن شخصیت بازی بود. شاید از نظر شما چیز ساده ای باشد، اما این سطح از جزئیاتِ بالا در میان عناوین واقیعت مجازی بسیار حیرت انگیز است. اگر مدتی در اروپای شرقی زندگی کرده باشید و با معماری آپارتمان ها، هتل ها و ایستگاه های مترو آشنایی داشته باشید، به خوبی متوجه می شوید که Valve در طراحی فضای بازی بسیار فوق العاده ظاهر شده است. طراحی محیط “نرمال” شهری بسیار واقع گرایانه است. طراحی دشمنان، لباس ها و سلاح های آن ها نیز بسیار عالی انجام شده است.

گیم پلی

 در ابتدای بازی چند تعامل فیزیکی جذاب انجام می دهید که بیشتر برای نمایش است و در ادامه بازی چندان کاربردی ندارند. شما نیازی به باز کردن کتاب یا قرار دادن فلاپی در کامپیوتر ندارید اما دوست دارید لذت آن را بچشید.

دنبال کنندگان سری Half-Life با Alyx Vance از سری دوم مجموعه آشنایی پیدا کرده اند. البته در بازی های واقعیت مجازی (و مجموعه بازی های Half-Life) فقط صدای او را می شنوند. اما مسئله آزار دهنده ای نیست. شما تنها دستان او را می بیند که همان طور اشاره کردم بسیار با جزئیات است. Alyx Vance شخصیتی است که در نسخه دوم کمک حالِ شخصیت اصلی بازی بود. حال در این عنوان به همراه پدرش توسط نیروهای فضایی محاصره شده اند. فردی به نام راسل به الیکس اطلاع می دهد که پدرش در اسارت نیروهای Combine است و الیکس برای نجات پدرش باید به مصاف نیرو های فضایی برود. باید به این نکته اشاره کنم که ایستر اگ ها و اشارات زیادی به نسخه های پیشین در این بازی قرار گرفته است که می تواند برای هوادارن قدیمی سری Half-Life جذاب باشد.

دستکش های الیکس

اما دستکش های الیکس. هر کاری که می خواهید انجام دهید باید با دستان خود انجام دهید. مثلا اگر می خواهید چیزی را هل دهید باید دستان خود را به شکلی درآورید که گویی واقعا می خواهید آن را هل بدهید. یا تعویض خشاب، شما باید خشاب خالی را اسحله بردارید و خشاب پر را جایگزین کنید. باید بگویم حس بسیار لذت بخشی است و بیان این حس با کلمات بسیار سخت است. باید خودتان این بازی را تجربه کنید تا این لذت را درک کنید.در طول بازی تنها 3 اسلحه در اختیار شما قرار می گیرد که البته همه آن ها قابلیت ارتقا و افزایش کارایی دارند. پازل هایی نیز در بازی قرار داده شده است که بازی را سرگرم کننده تر می کنند.

همین فیزیکی بودن خشاب گذاری اسلحه ها یکی از جنبه های ایجاد وحشت در بازی است. گلوله گذاری و تعویض خشاب هنگامی که دشمن به شما نزدیک می شود اصلا کار راحتی نیست. من بار ها هنگامی که هیولا ها به من نزدیک می شدند و صدای انفجار نارنجک فضایی ها در نزدیکی خود را می شنیدم دچار وحشت و ترس شدم. اما وقتی سلاح های خود را ارتقا می دهید و با سازکار دستکش خود به خوبی آشنا می شوید، نابود کردن دشمنان بسیار لذت بخش می شود.

مراحل فرعی

اما Half-Life بدون پازل هایش معنی ندارد. البته که مراحل پر از دشمنان، درهای بسته و ماشین آلات خراب است. حتی کانتینر های مخصوص ارتقا هم با پازل های سه بعدی قفل شده اند برای باز کردن آن ها علاوه بر از دست ها، از مغز تان هم باید کار بکشید. معما ها سخت و اعصاب خرد کن نیستند اما به راحتی آب خوردن هم نیستند. خنثی کردن مین ها با بریدن سیم های آن هم می تواند تنش زا باشد چرا که با بریدن سیم اشتباهی باید با دار فانی خداحافظی کنید!

به یاد گذشته!

در آخر باید بگویم بزرگ ترین تمجید من از Half-life: Alyx این است که همان حس و حالی را که عناوین قبلی در گدشته به شما منتقل می کردند، به شما منتقل می کند. روز هایی که بازی های ویدیویی به سرعت در حال رشد بودند و بازی هایی با سبک Half-Life با گرافیک و مکانیک های جدید و نوآور خود بازار ها را تسخیر می کردند. هر سال بازی های بیشماری منتشر می شوند، اما بازی های اندکی هستند که حد و حدود های فعلی را گسترش می دهند و انتظارات ما را بیشتر می کنند.

Half-life: Alyx یکی از این معدود بازی ها است. در حال حاضر هیچ گیمی مانند آن نیست. فقط می توانیم امیدوار باشیم که استاندارد های جدیدی که توسط Valve به وجود آمده اند و افزایش علاقه بازیکن ها به واقیعت مجازی که Alyx به وجود آورده است سایر غول های بازی سازی را نیز تشویق کند تا وارد دنیای واقعیت مجازی شوند.

Half-Life: Alyx یک استاندارد عالی جدید برای بازی های واقعیت مجازی، هم از نظر فنی و هم از لحاظ گیم پلی، تعیین می کند. با جلوه های گرافیکی فوق العاده و تنظیمات گسترده، داستان 20 ساعته آلیکس تعادل لذت بخش بین عمل، وحشت، حل معما و شوخ طبعی را به وجود می آورد. گیمرهای واقیت مجازی نباید این عنوان را از دست دهند.

نکات مثبت

• داستان غنی و جذاب
• گیم پلی فوق العاده و مبارزات عالی
• معما های درگیر کننده و به جا
• گرافیک و طراحی هنری فوق العاده
• موسیقی و صداگذاری خوب