معرفی و بررسی مستند انفرادی آزاد (Free Solo) 

الکس هانولد رویایی دارد: صعود از صخره 3000 فوتی ال­کاپیتان بدون استفاده از طناب. این مستند به خوبی از پس کار خود برآمده است، اما قهرمان جسور آن چه طور؟ در ادامه این مطلب از بهترین سرگرمی به معرفی و بررسی مستند انفرادی آزاد خواهیم پرداخت.

چه کسانی باید این فیلم را ببینند؟

اگر از ارتفاع می­ترسید “انفرادی آزاد”  فیلمی مناسب شما نیست. این فیلم تصویری عصبی­کننده و سرگیجه­آور از مردی است که صخره­ها را بدون هیچ یک از وسایل ایمنی معمول بالا می‌رود. او بدون طناب، بدون مهار و فقط  با یک کیسه گچ و دستانی برهنه، صخره‌ها را می­پیماید. استفاده از فناوری‌های نسبتاً جدید فیلم­برداری از جمله  Droneو دوربین­های کنترل از راه دور، تجربه تماشای این فیلم را برای مخاطب هیجان­انگیزتر کرده است. لنزهای بزرگنمایی فوق العاده قدرتمند، بیننده را به همان نقطه‌ای که الکس هانولد در آن قرار دارد، می­برند؛ در حالی که او از یک دیوار 3000 فوتی بالا می‌رود و هیچ چیزی با خود برای محافظت در برابر سقوط به همراه ندارد.

 اما، برای کسانی که مستندهای هیجان­انگیز و ماجراجویی با آدرنالین بالا را دوست دارند، ” انفرادی آزاد ” از نشنال جئوگرافیک فیلمی است که سخت بتوان روی دستش فیلم بهتری پیدا کرد. فیلم دنباله­ای برای “Meru”، یک مستند کوهنوردی شگفت­انگیز دیگر است. الیزابت چای­ واشارهی و جیمی چین، کارگردانان مشترک این پروژه، بار دیگر جسورانه خود را محک زده‌اند. این مستند فیلمیست که نیازمند تیم سازنده­ای همان­قدر جسور بوده که بتواند برای فیلم­برداری در کنار سوژه اصلی خود، در چند مورد از دلهره­آورترین چالش­های ” انفرادی آزاد “، از صخره‌ها آویزان شوند. دست کم تیم فیلم­برداری اقدامات احتیاطی را در پیش گرفته­اند!

روایت مستند

آخرین جاه­ طلبی هانولد دیوانه­وارترین آن‌ها هم هست: او می­خواهد اولین کسی باشد که ال کاپیتان، صخره تقریباً یک کیلومتری پارک ملی یوسمایت را بدون وسائل ایمنی در می‌نوردد. ال ­کاپیتان یک سازه سنگی بسیار کشنده است که در ماه ژوئن گذشته جان دو نفر را گرفته است.

از منظر سرگرم­کننده بودن، این مستند درصندلی­های ردیف اول، در کنار بدلکاری­های هری هودینی با دستان بسته به صورت معلق در هوا و یا مسابقه مرگ بیل سارجنت بدلکار با کوسه سفید قرار می­گیرد. این احتمال جدی وجود دارد که چین، که هانولد را دوست خود می­داند، کسی باشد که مرگ او را ثبت می­کند.
” تصور کنید مرحله­ای در المپیک وجود دارد که شما یا مدال طلا را می­برید یا خواهید مرد “. این توضیحی است که تامی کالدول در مورد این تجربه جسورانه بازگو می‌کند. او پیش از این بارها ال ­کپ را درنوردیده اما همیشه با مهار و وسائل ایمنی. او اخطار می­دهد که هرکس انفرادی آزاد بخش بزرگی از دوران حرفه­ای او را تشکیل داده است، تا به حال مرده است؛ نظری که هم زمان است با مونتاژ تصاویری از درگذشتگان این رشته ورزشی.

البته، اگر هانولد در حین این صعود سقوط کرده بود، ما تا الان از این موضوع اطلاع داشتیم. این اتفاق باعث می­شود این مستند سبک reality-TV به ناچار کمی از هیجان خود را از دست بدهد. این مستند شامل مصاحبه­های موازی شخصیت­پردازانه با مادر و دوست­دختر هانولد، و احساس نگرانی آن­ها از خطرات این صعود است. این واقعیت که حتی میکی شفر، یکی از فیلمبرداران، اعتراف می­کند که در خطرناکترین لحظات این صعود بارها مجبور شده از نگاه به دوربین خودداری کند، خود گویای شدت هیجان این صعود در واقعیت است. به عنوان نمونه می‌توانیم به “مشکل بولدر” اشاره کنیم؛ مکانی بی حفاظ و خطرناک در ارتفاع 2000 فوتی. در این مکان صخره­ نورد باید با حرکتی سریع شبیه به ضربه کاراته، خود را از جایی به جای امن بعدی برساند.

در مورد قهرمان داستان

بدون شک شناختن هانولد 30ساله شگفت­انگیز است. مستند تلاش برای روانکاوی انسانی است که هنگام مواجهه با موقعیت­هایی که باعث ترس در دیگران می­شود، هیچ فعالیتی در آمیگدال مغز تجربه نمی­کند. این واقعیتی است که به گفته پزشکان، MRI او قبل از صعود نشان می­دهد. سازندگان فیلم، پس­زمینه شخصیتی او را با کودکی نه­چندان دلچسب و رابطه بسیار دوستانه او با دوست ­دختر حامی و در عین حال نگرانش، سانی مک­کندلس، ترسیم می­کنند. سانی نمی­خواهد شاهد سقوط هانولد باشد (هیچ­کس نمی­خواهد!). با این حال، او تا حدی مسئول دو آسیب­دیدگی قبل از صعود است؛ اتفاقاتی که پیش ازاین باعث به تعویق افتادن طولانی تصمیمات هانولد شده است.

با وجود چند خصوصیت ناجور اجتماعی (بیشتر دوست داشتنی تا زننده)، هانولد هنوز هم یک شخصیت اصلی جذاب است. او فردی با انگیزه و تاحدی ربات­گونه در تجزیه وتحلیل موقعیت‌هاست. ” اگر من بمیرم تو آدم دیگری پیدا خواهی کرد. مسئله مهمی نیست ” دیالوگی است که او به دوست دختر خود می‌گوید. او جوانی خوش­قیافه است که چشمان قهوه­ای بزرگش او را شبیه به یک کودک بزرگسال کرده‌اند. ویژگی‌ای که برای ما بزرگسالان مسئولیت­پذیر که آرزو می­کنیم کسی او را از این صعود بی پروا منصرف کند، خوشایند است.

مطمئناً کسی نیست که بتواند مانع او شود. حذف 20 تا 30 دقیقه پر از اصرار و انکار فیلم که ریتمی ساکن دارد به نفع فیلم می‌بود. شاید پر کردن این بخش‌ها با فرعیاتی جذاب­تر، مانند چگونگی آماده­سازی هانولد برای چنین صعودی، جذابیت بیشتری برای فیلم به همراه داشت. برای مثال دانستن نکاتی مانند این که آیا قلاب کوهنوردی مجاز است؟ این که او برای آب و غذا چه می­کند؟ و یا پرداختن به تفکرات عمیق کاراکتر اصلی، مانند ورنر هرتزوگ در مستندی با موضوع آتشفشان. در این مستند با نام “به درون جهنم”، درباره دلایلی که انسان را به چنین چالش­های کشنده­ای می­کشاند گمانه­زنی می­شود.

پایان بندی

به غیر از چند دقیقه کند و از ریتم افتاده درپایان ساعت اول مستند، سازندگان فیلم موفق شده­اند شادابی فیلم را به کمک موسیقی متن پرهیجان مارکو بلترامی، حفظ کنند. موسیقی بلترامی درست در نقطه مقابل آهنگ “Gravity” تیم مک گراو در تیتراژ پایانی قرار می­گیرد. این تیتراژ همزمان است با تصاویر صعودهای آزمایشی در پارک ملی صهیون و صخره­های آهکی تقریباً صاف در تقیای مراکش.

در پایان، این نمایش خیره­کننده یک چیز را ناگفته می‌گذارد: ” این کار را در خانه امتحان نکنید “. توصیه­ای اساسی برای کسانی که ممکن است به این ورزش علاقه مند شوند. فیلمی این­چنین هیجان­انگیز مطمئناً به منبع الهام عده زیادی از مقلدها و طرفداران بدل خواهد شد؛ افرادی که تقریباً همگی در در تلاش برای پیشی­گرفتن از این صعود، دچار سوانح جدی خواهند شد.

دانلود مستند Free solo