بررسی بازی Final Fantasy XIV: Endwalker 

سرانجام Final Fantasy XIV Endwalker (فانتزی چهاردهم) منتشر شد، دهه گذشته چه سفردور و درازی بود. تصور اینکه این بازی که در سال 2010 با چنین استقبال ملایمی روبه‌رو شد، در سال 2021 اساساً World of Warcraft را از تخت پادشاهی بازی های نقش‌آفرینی آنلاین چندنفره گسترده (MMORPG) پایین بکشد، با بازیکنانی که بی وفقه در انتظار منتشر شدن بسته الحاقیه چهارم هستند، واقعا خارق العاده است.

زنده شدن خاطرات گذاشته

و با این حال ما اینجا، در پایان اولین قوس داستانی عظیم بازی و در انتظار آینده ای باشکوه هستیم. این مسیری که ما پیموده‌ایم ما را به بهترین بسته الحاقی در تاریخ Final Fantasy XIV و بهترین داستان فاینال فانتزی جدید در سال‌های اخیر رسانده است.

همانطور که گفته شد Endwalker پایان اولین خط داستانی کلانِ MMORPG، “حماسه Hydaelyn و Zodiark” است. همه چیز از 8-11 سال گذشته به این لحظه منتهی شده است. و پیشینه آن نیز محسوس است.

در طول خط داستانی اصلی، موضوعات داستانی قدیمی دوباره با داستان جدید ارتباط پیدا می کند. دوستانی که مدت ها پیش از دست رفته بودند به یاد آورده می شوند. و حتی شرورهای نسخه های قبلی نیز طعم توسعه جدید را می چشند.

شخصیت های بازی در این مرحله عظیم هستند. در کنار چهره های آشنای نسخه های قبلی، متحدان اصلی شما، یعنی Scions of the Seventh Dawn، تعداد خدمه قابل بازی بیشتری نسبت به بازی های فاینال فانتزی قبلی در اختیار شما قرار می دهند. و با این حال، تک تک شخصیت های Scion ها وقت خود را برای درخشش دارند، همانطور که عملاً همه متحدان برجسته ای که در این راه پیدا کرده ایم نیز فرصت عرض اندام پیدا می کنند.

علی‌رغم تمام درگیری ها و داستان های فرعی، خط داستانی اصلی Endwalker متعادل‌ترین و خوش‌گام‌ترین بخش Final Fantasy XIV تا به امروز است. برخلاف بسته های الحاقی قبلی، که جستجو در هر منطقه جدید از طریق مجموعه‌ای از کوئست‌ها، سرعت پیشرفت بازی را کند می کرد، Endwalker شما را با سرعتِ کافی از یک منطقه جدید و زیبا به منطقه بعدی می‌برد.

مکانیزم جدید

با کمک این مکانیزم جدید که “همراهی” نام دارد، در آن متحدان خاصی شما را در ماموریت ها دنبال می کنند. با این مکانیزم اولین بار در اطراف Old Sharlayan، یکی از شهرهای جدیدِ بازی، آَشنا می شوید، جایی که دو نفر از Scion ها شما را وارد شهر می کنند، بینش‌هایی از گذشته خود را با شما به اشتراک می‌گذارند، و شما را به هر یک از ایستگاه‌های بین راهی Aetheryte در اطراف شهر راهنمایی می‌کنند. این یک نکته کوچک است، و من اشتیاق چندانی برای آن نداشتم، اما کمک زیادی به ایجاد حس رفاقت با دوستانِ NPC شما می کند.

با این حال، برخی از تکان دهنده ترین صحنه ها برای من، از قسمتی در Garlemald بود. سال‌ها در مورد سرزمین امپراتوری پلید شنیده‌ایم و بالاخره این بازی ما را به آنجا رساند. چند ماه پیش در طول تور رسانه‌ای Endwalker به طور مختصر آن را بررسی کرده بودم. اما تلاش‌هایی که در آنجا اتفاق می‌افتند، کار بسیار زیبایی را برای به تصویر کشیدن نزاع بین شهروندان امپراتوری و ما، انجام می‌دهند. اگرچه Garlemald در حال فروپاشی در اطراف آنها است، واکنش آنها به حضور و کمک های ارائه شده ما گویای همه چیز است. و لحن تراژدی های بعدی را که در کنش های بعدی رخ می دهد تعیین می کند.

گیم پلی

از منظر گیم‌پلی، بسته به اینکه در کدام کلاس بازی می‌کنید، احساس می‌شود که تغییر چندانی نکرده است – که با توجه به تغییرات زیاد در بخش فنی بازی، خیلی چیزها را نشان می‌دهد. Endwalker برخی از بازبینی‌های مربوط به آینده را ارائه می‌کند، آمارهای زیادی را برای کاهش فشار از پردازش ارائه می‌کند، اما تاثیری بر حس واقعی بازی نداشته است. ماموریت های فرعی که در دنباله های قبلی از ابتدا در دسترس بودند که با انجام آن ها سطح توانایی خود را افزایش می دادیم، در این بسته الحاقی کمی دیر به بازی اضافه می شوند. که مقداری بازی را خسته کننده می کند.

به طور کلی، سیاه چال ها تقریباً از همان فرمولی که قبلاً داشته اند پیروی می کنند: با پیشرفت در یک مسیر، همه دشمنان را در سرِ راه خود بکشید، با مینی باس بجنگید، تکرار کنید، با رئیس مبارزه کنید، ماموریت به پایان رسید. با این حال، برخی از تله‌های داستانی به کاهش یکنواختی احتمالی کمک می‌کنند. مانند یک سیاه‌چال سطح 85 که برخی از شدیدترین نبردها را در پایان کمپین پس از بازی Stormblood تداعی می‌کند. باس هایی که در آن با آنها مواجه می شوید، برخی از بهترین جنگ های داستانی اصلی هستند که من تجربه کرده ام.

کلاس های جدید

در مورد کلاس‌های جدید: Reaper یک کار جالب با پیچیدگی متوسط است که به صورت موضوعی در Garlemald پایه گذاری شده است. با کمی آزمایش، مهارت های انتقال از راه دور آنها می تواند به طبیعت دوم تبدیل شود، جایگزینی شایسته برای کلاس های موجود است. بازیکنان دیگری که من با آنها روبرو شدم یا در مقایسه با کلاس‌های درمانی قدیمی‌تر عملکرد ضعیفی داشتند، یا بسته به تسلط شخصی خود، فرشتگان میدان جنگ بودند.

موسیقی متن

همانطور که داستان Endwalker تا به امروز بهترین است، موسیقی و صدا گذاری آن نیز تحت نظارت ماسایوشی سوکن در میان بهترین بازی ها قرار دارد. وقتی Nobuo Uematsu از آهنگسازی مجموعه انصراف داد، فکر نمی کردم دوباره شبیه آثار او را ببینم. اما سوکن با کیفیت بالای خود به من ثابت کرد که اشتباه می کنم. موسیقی متن و صداگذاری بازی Final Fantasy XIV: Endwalker از ابتدا تا انتها در اوج است. و با تسلط به سطح ِموسیقی Uematsu، حتی از ساخته های استادانه او نیز بهتر است.

تنها نقص فنی که می توانم پیدا کنم در برخی بافت های گرافیکی است. حتی در بالاترین تنظیمات، هم در رایانه شخصی و هم در PS5، اگر واقعاً دقت کنید، می‌توانید اشکالات کوچک گرافیکی را تشخیص دهید. اما با این همه، این عنوانی است که زمانی روی PS3 اجرا می شد، بنابراین این نوع نقص های جزئی اتفاق می افتد. این دنباله از لحاظ گرافیکی نمره قبولی می گیرد.

شکی ندارم که 2-3 سال دیگر، زمانی که داستان و آپدیت های Endwalker کامل شود و جانشین آن نزدیک باشد، این دنباله یک بازی بی نقص خواهد شد. کافی است از محیط های جدید لذت ببریم و گردباد های داستانی آن را در خود هضم کنیم. امیدوارم تا سالیان سال از ادامه این بازی لذت ببریم.

سخن پایانی

در دنباله Endwalker، فاینال فانتزی غیرممکن‌ها را انجام می‌دهد: یک قوس روایی پیچیده را که در دهه گذشته بافته شده است، به یک نتیجه تقریباً عالی می‌رساند. آخرین الحاقیه، شاهکاری است که محبوبیت فعلی بازی و بهترین داستان جدید منتشر شده در این فرنچایز در حافظه اخیر را زنده و پایه بسیار خوبی را برای سال های بعدی MMORPG ایجاد می کند.

نقاط قوت:

– داستان عملا بی عیب و نقص

– موسیقی نفس گیر

– لوپوریت ها

نقاط ضعف:

– بخش های مخفیانه

– ماموریت های اسکورت

– صف های ظالمانه