جوئل و ایتن کوئن به عنوان برادران کوئن شناخته شده هستند. این دو که نامهای شناخته شدهای در سینمای معاصر آمریکا هستند، به دلیل رویکرد غیر تجاری خود در صنعت ساخت فیلم ستایش شدهاند. با ادامه این مطلب از بهترین سرگرمی همراه باشید.
نام و نام خانوادگی | جوئل کوئن، ایتن کوئن |
تاریخ تولد | جوئل: ۲۹ نوامبر۱۹۵۴، ایتن : ۲۱ سپتامبر۱۹۵۷ |
حرفه | کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده |
کشور تولد | آمریکا |
شهر تولد | سنت لوئیس پارک، مینهسوتا |
همسر | جوئل: فرانسیس مکدورمند / ایتن: تریشا کوک |
پدر | ادوارد کوئن |
مادر | رنه نیومان |
زندگینامه برادران کوئن

محصول کاری آنها شامل انواع مختلفی از ژانرها، ترکیبی از ارجاعات فرهنگی و تاریخی، ادای احترام سینمایی، کمدی سیاه، بذله گویی و اشکال مختلف نیش و کنایه است. هر دو به خاطر استعدادشان در نویسندگی، کارگردانی و تدوین به یک اندازه شناخته شدهاند. تمامی این ویژگیها آنها را به یک نیروگاه واقعی در صنعت فیلم سازی تبدیل کرده است.
به احترام آخرین ساخته آنها یعنی ” درود بر سزار! “، نگاهی میاندازیم به آن چه که تا به حال باعث جذابیت برادران کوئن و فیلمهایشان شده است. از دمدمی مزاجی فارگو و بخوان و بسوزان گرفته تا وهم آوری بارتون فینک و مردی که آنجا نبود؛ از هیجان و اکشن جایی برای پیرمردها نیست و شجاعت واقعی گرفته تا ویژگیهای جذاب لبوفسکی بزرگ، همه و همه سینمای جوئل و ایتن کوئل را تشکیل دادهاند.
دوران کودکی و ورود به عرصه فیلم سازی
” افراد فیلم به ما اجازه میدهند در گوشه جعبه شنی بازی کنیم و تنها باشیم. ما اینجا خوشحالیم.“
برادران کوئن در حومه عمدتاً یهودی مینیاپولیس ایالت مینه سوتا متولد و بزرگ شدهاند. این دو برادر کودکی نسبتاً ساده و متوسطی را سپری کردهاند. والدین آنها هر دو استاد دانشگاههای نزدیک محل زندگیشان بودند. مادرشان مورخ هنر و پدرشان اقتصاددان بود. در دوران کودکی آنها از طریق مشاغل مختلف پول پس انداز کردند تا بتوانند برای خود دوربین سوپر 8 میلی متری خریداری کنند.
آنها کار خود را با بازسازی فیلمهایی که در تلویزیون دیده بودند آغاز کردند. جوئل درباره این تجربه اظهار داشت: ” در اواخر دهه 60، زمانی که ایتن 11 یا 12 ساله بود، کت و شلوار و کیف تهیه کردیم. با یک دوربین سوپر 8 میلی متری به فرودگاه بین المللی مینیاپولیس رفتیم و فیلمی درباره دیپلماتی به نام هنری کیسینجر ساختیم. صادقانه بگویم، آن چه که اکنون انجام میدهیم تفاوت چندانی با آن چه در آن زمان انجام میدادیم، ندارد. “
تحصیلات
” شکی نیست که میراث یهودی ما بر نحوهای که چیزها را مشاهده میکنیم تأثیر میگذارد. “
جوئل برای دریافت مدرک لیسانس خود در رشته فیلم سازی در دوره کارشناسی دانشگاه معتبر نیویورک به ادامه تحصیل پرداخت. ایتن تحصیلات خود را در رشته فلسفه در دانشگاه پرینستون به پایان رساند. پس از دانشگاه، هر دو خود را در صحنه فیلم سازی در شهر نیویورک یافتند. در همین جا بود که جوئل شانس این را پیدا کرد که به عنوان دستیار تدوین، سام ریمی را در اولین فیلم بلند خود یعنی “مرده شریر” همراهی کند.
دوستی برادران کوئن با ریمی ادامه پیدا کرد. این سه در سال 1984 در حال کار بر روی اولین فیلم بلند برادران کوئن یعنی “خون ساده” بودند. فیلم نامه نویسی، کارگردانی و تهیه کنندگی این فیلم همه بر عهده برادران کوئن بوده است؛ تصمیمی که در روند فیلم سازی اکثر فیلمهایشان ادامه دادند.
” ایتن کوئن یک بار نحوه همکاریشان را چنین توصیف کرد: یکی از ما در کامپیوتر تایپ میکنیم در حالی که دیگری شیرازه کتاب را صاف نگه داشته است. به همین دلیل است که باید دو نفر باشیم، در غیر این صورت آن یک نفر باید یک دستی تایپ کند. این حالتی است که شما میتوانید ادعا کنید با کسی “همکاری” میکنید. “
ویژگیهای بصری و موضوعی

” ما به احساسات مردم هیچ اهمیتی نمیدهیم. “
جایگذاری همه فیلمهای برادران کوئن در یک جعبه معمولی غیرممکن است. آنها عاشق تعریف مجدد از ژانرها، تولید داستان و شخصیتهای کاملاً جدید هستند. فیلمهای آنها عجیب و غریب است. از شخصیتهای زشت گرفته تا موقعیت های نامتعارفی که در آن قرار دارند، همه و همه اتفاقی تازه در سینما هستند. آنها در حالی که غرق در یک واقعیت اندکی زیبا هستند، پر از تخیلات وحشیانه و سکانسهای رویایی و توهمی نیز میباشند.
گفتگوها شوخ طبعانه و اغراق آمیز است. دیالوگهای برادران کوئن عناصر متفاوتی از بخشهای کتاب مقدس گرفته تا کمدیهای پیچیده هالیوودی را در بر میگیرند. برادران کوئن به خوبی به تاریخ ادبیات، فیلم و تئاتر تسلط دارند. این دو غالباً این منابع و عناصر آمریکایی را متناسب با داستانهای امروزی خود در اختیار میگیرند.
از نظر فیلم برداری، برادران کوئن دوست دار تلفیق و اختلاط هستند. این دو علاقه دارند که به طور منظم از یک دوربین متحرک، لنزهای بزرگ با عمق میدان بیشتر، تغییرات چشم انداز و بازیهای بصری بین نور و تاریکی استفاده کنند. پیش تولید مهمترین قسمت فرآیند برای این دو برادر است. آنها اغلب فیلم را کاملاً تصویر سازی میکنند و با دقت آماده کار میشوند. با این حال، هنوز هم به بداههها و خودانگیختگیهایی که در طول فیلم برداری اتفاق میافتند اجازه اثر میدهند.
همراهان همیشگی
این دو برادر گروهی از همكاران همیشگیشان را در اختیار دارند. از میان این افراد میتوان به ویژه به كارتر آهنگ ساز و راجر دیكینز فیلم بردار اشاره کرد. اعتماد برادران کوئن به این دو نفر باورنكردنی است و آزادی عمل را در اختیارشان قرار میدهد. برادران کوئن ترجیح میدهند خودشان فیلمهایشان را تدوین و ویرایش کنند. برای این کار به دلیل قوانین صنفی تولید لازم است که از نام مستعار استفاده کنند. این دو نام مستعار “رودریک جینز” را برای این کار انتخاب کردهاند.
انتخاب بازیگران برای فیلمهایشان اهمیت زیادی دارد. بازیگران آنها معمولا شامل ستارههایی چون فرانسس مک دورماند، استیو بوسمی، جان گودمن، جان تورتورو، جف بریجز، جاش برولین، هالی هانتر و جورج کلونی میشود. آنها همچنین تمایل دارند تا نقشهایی به خصوص را برای بازیگران خاصی که در ذهنشان است بنویسند.
“غالباً ما در حال فكر كردن به شخصیت پردازی هستیم. آیا دیدن چنین بازیهایی در این فرد به خصوص جالب نخواهد بود؟ شخصیت در حین نوشتن از آن رشد میكند. نتیجه ترکیبی از چیزهایی است که شما در حال پردازش آن هستید و آن چه در مورد شخصیت بازیگر منتخب میدانید. “
مهمترین فیلمهای برادران کوئن
فیلمهای زیر فیلم نگاری کاملی از این دو نفر نیستند، با این حال، نمونههایی خوب از متبحرانهترین و مهمترین و پردرآمدترین فیلمهای آنها تا به امروز هستند. توصیه ما به شما این است که برای درک بهتر فیلم سازی این دو برادر این آثار را برای اولین و یا چندمین بار تماشا کنید.
خون ساده
اولین فیلم کارگردانی شده توسط برادران کوئن خون ساده (Blood Simple) در اوایل دهه 80 میلادی است. این فیلم زمانی نوشته شد که جوئل به عنوان دستیار سام ریمی و ایتن به عنوان آمارگیر در فروشگاه بزرگ Macy’s کار میکردند. خون ساده یک فیلم ترسناک روانشناختی نو- نوآر است. داستان حول محور یک قاتل اجیر شده است که مخمصه او به تدریج پیچیده و خارج از کنترل میشود.
برادران شاهد این بودند که ریمی برای ساخت اولین فیلم بلند خود (مرده شریر) که یک فیلم ترسناک موفق بود، بودجه کمی اختصاص داده است. این دو تصمیم گرفتند در حین جمع آوری پول یک فیلم نامه بنویسند. ریمی به عنوان سرپرست با این دو برادر در زمینههای فیلم نامه نویسی، جمع آوری کمکهای مالی و انتخابهای خلاقانه همکاری کرده است. برادران کوئن توانستند 1.5 میلیون دلار از طریق دوستان، خانواده و سرمایه گذاران خصوصی، بیشتر از منطقه مینیاپولیس، جمع آوری کنند. بخش قابل توجهی از پول برای تهیه فیلم و پرداخت کردن پول بازیگرانشان بود. با این همه آنها با ساخت این فیلم فرانسیس مکدورمند را کشف کرده و به صنعت سینما معرفی کردند. کسی که با فارگو موفق به دریافت اسکار شد و همچنین سال بعد با جوئل ازدواج کرد.
در این زمان بود که آنها به دلیل تخفیفهای عالی مالیاتی، دستمزد کم و صحنه رو به رشد فیلمهای مستقل، تصمیم گرفتند در تگزاس فیلم برداری کنند؛ فیلم پاریس، تگزاس ویم وندرز هم در همان سال ساخته شد، یا کارهای شاخص رابرت رودریگز در اوایل دهه 90. این اثر همچنین آغازگر همکاری بسیار طولانی این دو برادر با آهنگساز کارتر بورول میباشد.
بزرگ کردن آریزونا
” زیست شناسی و تعصبات دیگران دست به دست هم داده است تا ما بدون فرزند باقی بمانیم.” نیکولاس کیج
بزرگ کردن آریزونا (Raising Arizona) یک کمدی سیاه وحشیانه است. در این فیلم داستان نیکولاس کیج به عنوان یک محکوم سابقه دار و هالی هانتر به عنوان یک افسر پلیس دنبال میشود. آنها عاشق یکدیگر میشوند و قصد دارند کودک تازه متولد شده یک زوج معروف را بدزدند.
برادران کوئن تصمیم داشتند فیلم قبلی خود را با یک فیلم عجیب و سر زندهتر دنبال کنند. برای ایجاد دیالوگهای هجوآمیزتر، این دو برادر از گزیدههایی از کتاب مقدس استفاده کردند.قسمتهایی به سبک نویسندگان جنوب آمریکا مانند جان اشتاین بک، ویلیام فاکنر، فلنری اوکانر و کارگردان هالیوود، پرستون استورجس نیز در دیالوگها دیده میشود.
استورجس به نوعی مانند شخصیت پدرخوانده برای برادران کوئن عمل میکند. او یک بار در دهه 1930 فیلمنامهای را به قیمت 10 دلار به یک استودیو فروخته است، تنها برای این که بتواند آن را کارگردانی کند. وی فردی است که بر کنترل خلاقانه اصرار میورزید؛ چیزی که برادران کوئن به طور معمول آن را بسیار جدی میگیرند.
با وجود شخصیت های بینظیر و موقعیتهای عجیب و غریب، بزرگ کردن آریزونا یک موفقیت مهم بود. این فیلم جایگاه برادران کوئن را در صحنه فیلم سازی مستقل دهه 1980 تثبیت کرد.
بارتون فینک
” اگر شما با چشمان بسته زندگی کنید، نور روز برایتان رویا است. ” بارتون فینک
بارتون فینک (Barton Fink) فیلم مدرن و سورئال برادران کوئن پس از تقاطع میلر است. در این فیلم بارتون فینک (جان تورتورو)، نمایشنامه نویس نیویورکی را میبینیم که برای نوشتن فیلم نامههای سطح B در هالیوود استخدام شده است. او برای این کار به لس انجلس رفته و در هتل کالیفرنیا زندگی میکند. چارلی (جان گودمن)، فروشنده بیمه، در همسایگی او ساکن میشود. همه چیز به آرامی تبدیل به جهنم میشود. با قدرت تخیلی که مشخصه برادران کوئن است، شاهد سکانسهای رویایی و نمادگرایی مبهم و در عین حال روشنفکرانه خواهیم بود.
فیلم در فروش گیشه بسیار موفق عمل کرد. علاوه بر این با نقدهای مثبتی از سوی منتقدین و نامزد شدن در چندین جایزه اسکار و جایزه نخل طلای جشنواره کن رو به رو شد. با این فیلم بود که برادران رابطه کاری طولانی خود را با فیلم بردار راجر دیکینز آغاز کردند. دیکینز برای مدت 25 سال آینده فیلم بردار اکثر کارهای این دو برادر بوده است. (علی رغم اینکه مدیر برنامههایش وی را از این انتخاب ترسانده بود.)
بارتون فینک فیلمی است که باید ببینید. این فیلم پر از اشارات ادبی، مذهبی و سینمایی است. بارتون فینک سبک و داستان خود را مدیون آثار استنلی کوبریک، پرستون استورجس، رومن پولانسکی، جان کیتس، ویلیام فاکنر و دانت آلیگیری است.
فارگو
این که برادران کوئن فارگو (Fargo) را پیش از لبوفسکی بزرگ ساختهاند یک خوش شانسی بزرگ بود. آنها متن هر دو اثر را تمام کرده و آماده تصویربرداری بودند، اما باید منتظر جف بریجز میبودند زیرا او در حال ایفای نقش در فیلم دیگری بود. فرانسیس مک دورماند (که نقش به طور اختصاصی برای او نوشته شده بود) نقش مارج گوندرسون، قهرمان ارشد پلیس مینه سوتا را بازی میکند. وی در حال تحقیق بر روی جنایات بی منطق جری لوندگارد (ویلیام اچ. میسی) و همکار او (استیو بوسمی) است.
فیلم به مانند یک کلاسیک پر سرعت است. فیلم با موسیقی زیبای نروژی ساخته شده توسط کارتر بورول و مناظر وسیع برفی ترکیب شده است. متاسفانه به دلیل زمستان معتدل آنها نمیتوانستند در خود شهر فارگو فیلم برداری کنند، اما کوئنها اسم ساده و دلپذیر آن را انتخاب کردند. شخصیتها خود را با گویش و رفتار محلی که در اصطلاح عامیانه به آن “مینه سوتا نیس” میگویند، بیان میکنند. این فیلم به عنوان اولین موفقیت بزرگ برادران کوئن شناخته شده است. اخیراً مجموعه تلویزیونیای به همین نام توسط برادران تولید شده است.
لبوفسکی بزرگ
لبوفسکی بزرگ (The Big Lebowski) احتمالاً شناخته شده ترین فیلم برادران کوئن است. این فیلم طی سالها پس از زمان اکران خود به مقامی مشابه با مکتبی فکری رسیده است. لبوفسکی بزرگ حتی باعث ایجاد جنبشی مذهبی به نام “دودئیسم” با حدود 220،000 عضو شده است.
داستان و شخصیتهای فیلم بر اساس ادغام افرادی است که برادران کوئن با آنها ملاقات کردهاند. فیلم تأثیر گرفته از سبک و گفتگوی رمانهای ریموند چندلر و فیلمهای رابرت آلتمن است. نقشهای جان گودمن، جان تورتورو و استیو بوسمی مستقیماً برای آنها نوشته شده است. همراهی غریزی و طبیعی جف بریجز با شخصیتهای دیگر بود که برادران کوئن را متقاعد کرد که او برای این نقش انتخاب کاملا مناسبی است.
برای سبک دادن به شخصیت، بریجز حتی لباسهایی را از کمد لباس خودش انتخاب کرده است. این فیلم با گروه بازیگران قدرتمند، موسیقی متن الكتریكی كارتر بورول، سكانسهای رویایی، طراحی نا به هنگام و دیالوگهای مبتذل و طنز خود، یک موفقیت تجاری بزرگ بود. لبوفسکی بزرگ بودجه 15 میلیون دلاری خود را در گیشه سه برابر كرد.
ای برادر، کجایی؟
این کمدی ماجراجویانه، گروهی از محکومین را در یک سفر حماسی دنبال میکند. فیلم بر اساس داستان اودیسه هومر (که اتفاقاً هیچ یک از برادران کوئن آن را به طور کامل نخوانده بودند) و سفرهای سولیوان اثر پترسون استورجس نوشته شده است. ای برادر، کجایی؟(O Brother, Where Art Thou?)، به دلیل موسیقی زیبای محلی خود نیز شهرت پیدا کرده است. موسیقی فیلم تا حدودی توسط موسیقیدان فولکلور تیبون برونت انتخاب شده است. موسیقی فیلم همچنین برنده آلبوم گرمی در سال 2001 نیز شده است.
این فیلم از این نظر که برای اولین بار بود که یک فیلم سینمایی به صورت کاملاً دیجیتالی تصحیح رنگ شده است نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. دلیل این امر این است که دیکینز فیلم بردار، هنگام فیلم برداری در جنگلهای می سی سی پی نتوانسته بود رنگهای مناسبی را پیدا کند؛ بنابراین، او برای ایجاد احساس ایده آلش نسبت به تونالیته رنگ قهوهای، به طور خستگی ناپذیر در ادامه تولید به تصحیح رنگ این اثر پرداخت.
جایی برای پیرمردها نیست
این فیلم (No Country for Old Men) اقتباسی دقیق و غیرمعمول از رمان تاریک کورماک مک کارتی با همین نام است. فیلم در یک منظره بیابانی وسیع اتفاق میافتد که یادآور کلاسیکهای غربی، به ویژه فیلمهای سم پکینپا برای مخاطب است. سبک و سیاقی که برادران توانستند در این فیلم ایجاد کنند، ترجمهای دقیق از دنیای ادبی رام نشده و غم انگیز مک کارتی است.
راجر دیکینز فیلم بردار درباره این فیلم گفته است: ” شاید فقط دوازده شات تصویری وجود داشته باشد که در فیلم نهایی نیست. همه چیز طبق ترتیب برنامه ریزی اتفاق افتاده است. ما فقط 250،000 فوت فیلم برداری کردیم؛ در حالی که اکثر تولیدات با این اندازه ممکن است 700،000 یا یک میلیون فوت فیلم فیلم برداری کنند. نحوه برخورد آنها با همه چیز کاملاً دقیق است. “
این فیلم با وجود موضوعاتی چون خشونت، وجدان، طمع و سرنوشت، تصفیه شده ترین اثر برادران کوئن محسوب میشود. جایی برای پیرمردها نیست اولین اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را نیز برای آنها به ارمغان آورده است. این فیلم به طور رسمی نام برادران کوئن را در تاریخ سینما مهر و موم کرده است.
در مورد این که کورماک از این اقتباس استقبال کرده است یا نه، ایتن چنین گفته است: ” او سر ما داد نزد. در واقع وقتی او فیلم را میدید ما با او در یک سالن نمایش نشسته بودیم … من چند باری صدای خنده او را شنیدم؛ بنابراین، من این را به عنوان مهر تأیید در نظر گرفتم. نمیدانم، شاید هم این تنها از روی خود بزرگ بینی است. “
مطالب مرتبط
مطالب اخیر
نقد و بررسی سریال House of the Dragon (خاندان اژدها)
House of the Dragon (خاندان اژدها) یک مجموعه تلویزیونی آمریکایی رو به پخش در ژانر درام فانتزی است که توسط…
بررسی بازی Cult of the Lamb (فرقه بره)
Cult of the Lamb (فرقه بره) یک بازی اکشن ماجراجویی است. و توسط توسعه دهنده مستقل Massive Monster ساخته شده…